Het transcript dat je hieronder aantreft is gegenereerd met behulp van computertechnologie.
Hierdoor kunnen de namen van personen en partijen soms foutief zijn weergegeven.
Indien je een fout opmerkt kun je deze gemakkelijk verbeteren door op het bewerk-symbool (het potloodje) te klikken.
Aan de orde is de motie die vreemd is aan de orde van de dag betreffende de kinderhartzorg in het UMCG, ingediend door de heer Carlo Fiske van de partij Nieuw Democratisch Zeist.
Voorzitter, dank u wel. Het heeft wat lang geduurd, begrijp ik, voordat het verzoek van de gemeenteraad van Oldambt ons heeft bereikt. Dat was al van 8 februari, terwijl de betreffende motie van 26 januari dateert. Ik denk dat het toch belangrijk is om in dit geval onze steun als gemeenteraad van Zeist te geven aan dit initiatief van de gemeenteraad van Oldambt. Het is niet de enige gemeente, want alle gemeenten in Nederland, hè? Wij als Zeist zijn niet de enige gemeente die gevraagd is; alle gemeenten in Nederland hebben dit verzoek gehad. Het is mij niet bekend hoeveel gemeenten daar positief op hebben gereageerd, maar ik denk dat het uitermate belangrijk is om positief te reageren.
En ja, ik wil wat dat betreft toch even iets melden uit mijn persoonlijke situatie. Onze oudste kleinzoon heeft, toen hij 1,5 jaar was, last gekregen van bepaalde dingen en we waren dolblij dat het Wilhelmina Kinderziekenhuis zo dicht bij Zeist was. Vervolgens is hij meerdere malen opgenomen geweest in dat ziekenhuis. Je kunt heel makkelijk op bezoek gaan; het is op een steenworp afstand. Ik denk dat datzelfde aspect, of eigenlijk nog veel zwaarder, geldt voor ouders die kleine kinderen hebben die opeens hartproblemen krijgen.
Als we kijken naar de geschiedenis van het Universitair Medisch Centrum in Groningen, de kinderhartafdeling en met name de kinderhartchirurgieafdeling, dan is het eigenlijk volstrekt onbegrijpelijk waarom een dergelijke goed functionerende afdeling met zeer deskundige dokters zou moeten ophouden te bestaan, opgeheven zou moeten worden, en dat de zorg die daar al die jaren uitstekend is verleend, elders in het land zou moeten plaatsvinden. Amsterdam wordt dan genoemd. Het zal je maar gebeuren dat de huisarts thuiskomt en bij een tweejarig kind constateert dat het acuut naar het ziekenhuis moet vanwege een hartprobleem. En dan moet je vanuit het noordoosten van het land maar zien te komen in bijvoorbeeld Amsterdam, omdat daar de enige afdeling zou zijn die dergelijke problemen aankan.
Ik ben, met de gemeenteraad van Oldambt, van mening dat spreiding, zeker waar het gaat om zorg als deze voor hart en longen, essentieel is om de afstand tussen het zieke kind en het ziekenhuis waar het kind geholpen kan worden zo kort mogelijk te houden, en dat ook in verband met het contact tussen de ouders en het kind. Dus ons voorstel is dat wij als raad onze steun uitspreken voor de motie van de raad van Oldambt en dat we dat ook laten weten door dit door te geleiden aan het kabinet en aan de Tweede Kamer, zodat daar het besluit kan worden herzien om tot sluiting van het UMCG in Groningen over te gaan.
Ja, ik denk dat ik u nu voldoende toelichting heb gegeven en ik hoop dat ik u al heb kunnen overtuigen van het feit dat we deze steun door het aannemen van deze motie gewoon moeten verlenen.
Dank aan de heer Karlovic Scalini voor het nieuwe democratische Zeist. De heer Tom Pot, u bent mede-indiener. Heeft u een aanvulling op de gegeven toelichting? Dank u.
Dank u wel, voorzitter. Nou, ik moet zeggen dat de heer Carlo Visker Lini eigenlijk al de meeste argumenten naar voren heeft gebracht. De afstand is inderdaad een behoorlijk probleem, vooral als het gaat over de kinderhartchirurgiecentra in Nederland. Stelt u zich voor, u woont in Groningen en bent straks aangewezen op een ziekenhuis in Amsterdam. Of, volgens mij, er is hier in Utrecht ook nog een afdeling in het Universitair Medisch Centrum. Omdat 80 tot 90 kilometer moeten rijden natuurlijk bezwaarlijk is. Ik denk dat wij als SP deze motie sowieso steunen. Wij steunen deze motie uiteraard ook van harte en ik denk dat het ook gaat om een stukje bewustwording vanuit de gebieden die wat minder dichtbevolkt zijn, de perifere gebieden in Nederland. Dat wij als college ook een signaal kunnen afgeven aan het kabinet in Den Haag, dat wij in Zeist solidair zijn met de Groningers. En ik denk dat dit een belangrijk signaal is en dat we daarom deze motie zouden moeten steunen. Dank u wel.
Dat ga ik vertellen. Dank u wel, voorzitter. Ja, de inhoud van de motie spreekt je echt aan, dus het is heel begrijpelijk dat mensen in Noord-Groningen zich zorgen maken over dit onderwerp. Het is ook heel goed dat vanuit de gemeentes daar een signaal wordt afgegeven richting Den Haag om te kijken hoe daar rekening mee gehouden kan worden en wat we kunnen doen in de besluitvorming om in ieder geval die zorg weg te nemen. Het is eigenlijk niet de gewoonte voor ons als college om dergelijke moties over te nemen of daarmee als college in Zeist aan de slag te gaan. Uiteindelijk vraagt u in uw motie ook of de raad zich wil uitspreken daarover en zich daarachter wil scharen, en dat daarna door de griffie het stuk eventueel wordt doorgeleid. Dus wat dat betreft laten we de besluitvorming bij u als raad liggen.
Dank aan Vincent van Voorden van het CDA en anderen. Maar ook aan Ganzevles van de VVD en Roy Luca. U wilt maar al te graag beginnen. Wie nog meer? Annet van der Ploeg van de ChristenUnie, evenals de SGP. En Annie van Kippersluis, gezien. Oké, Vincent, voor het CDA, ja.
Ja, dank u wel, voorzitter. Ik denk dat wij als fractie van het CDA de zorg van de heer Fiscali delen. Alleen vragen wij ons bij het CDA af of deze motie daaraan bijdraagt. Misschien is het goed voor de heer Fiscali om te weten dat er op 24 februari een commissievergadering is geweest in de Tweede Kamer, waar de zorgen breed gedeeld werden en waarop ook een beroep is gedaan aan de minister om dit onderzoek opnieuw te doen. Er zijn ook een aantal moties aangenomen, dus het is niet slechts een kwestie van oppositie tegenover coalitie. Ik denk dat deze steun in dit opzicht overbodig is. Ik denk dat wij, of in ieder geval de fractie van het CDA, de zorg delen, maar dat deze motie niet het gewenste middel is op dit moment.
Bedankt, voorzitter. Dit is natuurlijk mijn eerste echte raadsvergadering, maar ik dacht dat ik geïnstalleerd was in de Raad van Zeist en niet die van Groningen. Des te meer reden dat ik de motie goed heb doorgenomen en ook zelf ben gaan googelen. Daarbij vielen mij een aantal zaken op. Allereerst kwam ik de commissievergadering tegen en zag ik op de website wat het UMCG zelf hierover heeft gezegd: ze hebben er alle vertrouwen in dat uit de impactanalyse zal blijken dat hun kinderafdeling open moet blijven. Ze hebben dus zelf al vertrouwen in hoe het tot nu toe gaat. En het onderzoek wordt al opnieuw gedaan, dus het is al een beetje te laat.
Daarnaast viel mij nog iets op: het UMCG stelt zelf een versie voor waarin het Kinderhart Centrum uit Utrecht verdwijnt. Dat zou betekenen dat kinderen vanuit Zeist niet meer naar Utrecht zouden kunnen gaan, maar naar Rotterdam, Leiden of helemaal naar Groningen moeten voor hun hartzorg. En hoe zit het met de andere kinderen, bijvoorbeeld uit Gelderland of Limburg? Die zouden nog verder moeten reizen. Hierdoor zouden kinderen uit Zeist eventueel zelfs minder goede zorg kunnen krijgen dan als het plan dat er nu ligt vanuit de minister zou doorgaan.
Voorzitter, ik neem aan dat de indieners hier zelf heel goed naar hebben gekeken en zelf andere regelingen hebben getroffen, maar wij van de VVD Zeist zijn daarom hierop tegen.
Ja, voorzitter, het is een belangrijk punt dat aangehaald wordt. Ik vind het logisch dat dit hier ter sprake komt, maar zoals eerder al gezegd, betreft het hier echt een kwestie van landsbelang. Echter, ik wil graag een lans breken voor het volgende punt, en dat heb ik net heel duidelijk aan de kant van de VVD gehoord, en ook bij Vincent van Voorden. Maar de heer Kuile Fiscali, u haalt iets aan over de goede zorg, zeker voor onze kinderen, die in het geding kan komen als we niet uitkijken. Daarom vinden wij het, ondanks dat het de gemeente Zeist niet direct betreft, maar wel onze inwoners kan raken, belangrijk om vanuit de Raad van Zeist een signaal te geven. Wij zullen dus, zoals de heer Kalfjes voorstelt, het voorstel willen steunen. Dank u wel.
Dank u wel, voorzitter. Ik moet u heel eerlijk zeggen dat ik het behoorlijk lastig vind. Aan de ene kant wil niemand dat u met een ziek kind heel ver moet rijden. Dat gun je werkelijk niemand. Aan de andere kant voel ik ook wel iets voor het argument dat wij hier in Zeist zitten en niet in Groningen. Ik neig er bijna naar om maar te zeggen dat ik blanco stem, want ik weet het gewoon niet. Dank u wel.
Ook de ChristenUnie-SGP wil de allerbeste zorg voor al onze kinderen en het liefst heel dichtbij, maar dit gaat toch meer over landelijk beleid. In het Maxima Ziekenhuis kun je zien dat ook kinderen van overal goede zorg kunnen krijgen. We denken dat landelijke politici prima de afweging kunnen maken over wat hiervoor nodig is. En wij denken dat de ChristenUnie-SGP vooral de tijd wil steken in lokale kwesties. Daarom gaan wij niet mee met deze motie. Dank u.
Dank u wel, Voorzitter. Ja, ik sluit me eigenlijk aan bij de woorden van mijn voorganger. Ook wij staan voor goede zorg voor alle kinderen. Ik weet toevallig uit eigen ervaring hoe het was toen mijn broertje geboren werd en in het UMC hier in Utrecht een hartafwijking had. Ik was heel blij dat we in Amersfoort woonden en gelukkig niet in Groningen. Dat neemt niet weg dat deze afweging echt landelijk ligt en dat ik ook vind dat de signalen die vanuit Oldambt zijn gekomen, maar ook uit andere plekken in Nederland, inmiddels heel goed opgepakt zijn door de landelijke partijen die in de Tweede Kamer zitten. Dus bij de regionale spreiding, als u de moties goed heeft gelezen die in de Tweede Kamer zijn aangenomen, wordt er wel degelijk bij de impactanalyse ook die regionale spreiding als criterium meegenomen. En ik ga dan ook mee met wat een aantal van mijn voorgangers hebben gezegd: laten we opletten dat we ook echt hier moties aannemen en voorstellen doen waar we ook echt invloed op kunnen uitoefenen. Ik snap het signaal, maar het voelt een beetje, om heel eerlijk te zijn, als mosterd na de maaltijd, als je kijkt naar het feit dat dit al op 24 februari uitgebreid in de landelijke politiek aan de orde is geweest. En ik denk dat de landelijke politiek daar goed in staat is om een eigen afweging te maken. Dus we gaan niet mee in deze motie.
Ja, dank u wel, voorzitter. Goede zorg voor kinderen, maar ook voor volwassenen, wie zou daar tegen kunnen zijn? Niemand, denk ik. Aan de andere kant krijgen we wel vaker oproepen vanuit andere gemeentes, en daar wordt bijna nooit wat mee gedaan. En ik vraag me af, wat is nu het verschil dat maakt dat we deze oproep wel zouden moeten steunen? Alle oproepen zijn altijd sympathiek. Dit is geen uitzondering. Maar ik denk dat wij onze handen vol hebben aan het leiden van de politiek hier in Zeist. En als wij een blijk van sympathie willen tonen richting Oldambt, dan staat het ieder van ons vrij om dat individueel of als partij te doen. Maar ik denk niet dat de gemeenteraad van Zeist hieraan zou moeten willen beginnen. Nogmaals, het is sympathiek. We willen absoluut goede zorg. Maar waar eindigt het dan? Gaan we dan alle oproepen van alle andere gemeentes steunen door middel van een motie? Ik denk dat we belangrijkere dingen te doen hebben. Dank u wel.
Dank u wel, voorzitter. Ik sluit me bijna één op één aan bij wat er door raadscollega Wilting is gezegd, en ik wil daarbij betrekken wat in de tweede bijdrage van mevrouw Ganzevles is gezegd, namelijk dat deze beslissing ook wel eens in het nadeel van deze regio zou kunnen uitvallen. Ik memoreer dat er inderdaad een impactanalyse onderweg is. Dat gaat nog een aantal maanden duren. Op basis van die impactanalyse zal dan in politiek Den Haag gekeken worden wat op dat moment de afweging is. En ik zou de indieners de suggestie willen doen om deze motie aan te houden tot dat moment, om te kijken of er dan actie nodig is.
Dank u. We gaan naar de afronding toe, meneer Karlovic Scalini. En meneer Tompot, wat zou u graag naar voren willen brengen, gelet op de inbreng van de andere fracties? Ja.
Ja, voorzitter, dank u. Zoals ook door anderen wordt gememoreerd, is er nog steeds geen definitief besluit genomen. Er komt nog een impactanalyse, enzovoort. Zolang er geen definitief besluit is genomen, kan elk geluid dat naar Den Haag wordt gestuurd over dat het in ieder geval in Groningen zo moet blijven, bijdragen aan een besluit dat in die richting gaat. Bovendien moet wat betreft de landelijke spreiding alles veel beter georganiseerd worden. Wat ik ook met deze motie heb bedoeld, is om duidelijk te maken dat er grote onderlinge solidariteit tussen gemeenten kan zijn. Het afgeven van dit signaal kan helpen, bijvoorbeeld bij andere zaken, om gemeenten nader tot elkaar te brengen en meer steun bij elkaar te zoeken en te vinden, en dat is nodig. Dat mag blijken uit wat er de afgelopen jaren bijvoorbeeld met het gemeentefonds en dergelijke is gebeurd. De kortingen die we in 2015 hebben moeten ervaren op datgene wat aan de gemeenten is overgedragen aan werk, enzovoort, enzovoort. En ja, ik kan het niet laten, maar de opmerking dat landelijke politici goede keuzes maken, doet bij mij de nekharen overeind staan. Want als ik kijk naar de keuzes die er de afgelopen twee tot drie jaar zijn gemaakt in de Tweede Kamer, dan vind ik dat daaraan getwijfeld moet worden. Ik ga ervan uit dat het signaal aankomt als het wordt afgegeven en dat met het signaal van al die gemeenten die meedoen aan deze actie, dat daadwerkelijk gewicht in de schaal kan leggen. Reden voor mij om op dit moment de motie niet aan te houden, maar in stemming te brengen.
Ja, dank u wel, voorzitter. Ja, ik sluit me ook aan bij de woorden van de heer Carlo Fiscali. Ik denk dat we in ieder geval de oproep van de heer Roel van Nieuwstadt, om de motie aan te houden en eerst de impactanalyse af te wachten, niet moeten volgen. Ik ben van mening dat we niet moeten wachten. Kijk, we hebben in deze regio natuurlijk al het geluk gehad, en misschien moeten we eens naar Zeist kijken, dat we hier in Utrecht zo dichtbij, op nog geen 10 km afstand, en misschien zelfs niet eens 5 km van hier, een kinderchirurgiecentrum hebben. Ik denk dat het natuurlijk een geluk is dat we zo dichtbij zijn, maar er zijn natuurlijk heel veel gemeenten in Nederland waar die afstand misschien 50 km is, of net iets meer. En stel dat de impactanalyse zou uitwijzen dat het hartchirurgiecentrum in Groningen alleen zou kunnen blijven bestaan als dat in Utrecht zou verdwijnen, dan zou dat natuurlijk een keuze kunnen zijn. Dan zouden we nog steeds denken dat wij in Zeist, als ik vanuit deze gemeente spreek, nog steeds in een betere positie zijn wat betreft de afstand die we dan ook zouden moeten afleggen naar Amsterdam, bij wijze van spreken, of naar Leiden, dan mensen die in Groningen wonen en misschien 180 km naar Amsterdam moeten reizen. Dus daarin sluit ik me ook aan bij de heer Fiscali, wat hij zei over de solidariteit en dat we als gemeente dat signaal kunnen overbrengen naar Den Haag. En als laatste: het mag zo zijn dat in de Tweede Kamer een aantal moties zijn aangenomen, maar er is altijd nog een verschil tussen het aannemen van moties en het daadwerkelijk uitvoeren ervan door het kabinet. Er zit nog een verschil tussen die twee, en als wij dit signaal als raad overbrengen, dan kan dat nog steeds extra druk leggen op het kabinet om toch het juiste te doen hier. Dank u wel.
Dank voor deze afrondende opmerkingen. De conclusie kan zijn dat de Raad wil stemmen, aangezien er voldoende over is gedebatteerd. Aan de orde is de motie 'vreemd aan de orde van de dag' inzake de motie 'Hart voor Groningen', ingediend door de Democratische Socialistische Partij. Wie is er voor? Wie is er tegen? U schudt nu uw hoofd; wat betekent dat? Bent u voor of tegen? U heeft zich al geuit. Wat gaat u doen, voorzitter? Dat heb ik inderdaad gezegd. Als het mag, neem ik even twee minuten voor fractieoverleg, want ik word hier om overleg gevraagd. Dat is in de stemming. Ja, dat is een novum. De vergadering is geschorst voor twee minuten.
Dames en heren, ik heropen de vergadering. De vergadering is heropend. De heer Roy Luca, u heeft het woord gevraagd. U krijgt als eerste het woord om uw stemverklaring af te geven, en daarna stel ik de stemming over de motie aan de orde. De heer Roy Luca, u heeft nu het voorzitterschap.
Voorzitter, dank u wel. Zoals ik net al in mijn eerste betoog zei, vinden wij het signaal naar Den Haag erg belangrijk. Ook is het van belang dat Utrecht, zeg maar, als centraal punt in Nederland blijft functioneren. Het gaat om het signaal, en daarom zullen wij voor de motie stemmen. Dank u wel.
Dank u, dan ga ik nogmaals vragen: wie zijn er voor de motie? Voor de motie zijn de fracties van Zeist Punt Nu, de Socialistische Partijen en Nieuw Democratisch Zeist. Wie zijn er tegen de motie? Tegen de motie zijn Zij Ster Belang, ChristenUnie, SGP, VVD, GroenLinks, CDA en D66. Dat betekent: 25 voor, 1 tegen. Heeft mevrouw Bretels nu gestemd of niet? U stemt blanco, en we zijn met 33 leden. Dat mag tegenwoordig hè, blanco stemmen? Je bent wel voor het uitbrengen van een stem, maar het dilemma kan zo groot zijn dat je blanco stemt, dus dat is toegestaan. Vroeger, ja, wat is vroeger? Er zijn tijden geweest dat mensen dan even de raadszaal uitliepen. Vandaag de dag is de wet aangepast in de loop van de tijd op dat punt. De uitslag van de stemming is dat de motie is verworpen: één stem blanco, 7 zijn voor en 22 tegen; de motie is verworpen. Akkoord, dank u wel. Ik heb het nog goed gezegd, nee, er zijn maar 33 leden. Ja, het is te ingewikkeld. Hebben jullie ons mee? Ja, jullie gaan. Jullie moeten ook vertellen. Ik ga het opnieuw doen: de uitslag van de stemming is één blanco, 7 voor en 25 tegen; de motie is verworpen. Dank u wel.