Afscheid griffier Johan Janssen

En al natuurlijk aan onze gemeenteraad en het college, maar ook in het bijzonder aan alle gasten die vanavond aanwezig zijn, omdat we natuurlijk een hele bijzondere raadsvergadering hebben. Kijk even rechts van mij. We gaan straks afscheid nemen van onze zeer gewaardeerde griffier en ja, u zult begrijpen mensen op de tribune dat ik die griffier naast mij, Johan, nog heel hard nodig heb tot het moment dat we natuurlijk meer naar de informele, hè? Naar het afscheid zelf gaan, maar tot die tijd moeten we eerst deze agenda met elkaar doorlopen en daar zal Johan mij vanavond voor de allerlaatste keer bij steunen, begeleiden, adviseren. Dus ik ga nu alvast eventjes daar nog ten volle van genieten. Goed, beste mensen, daarmee open ik onze raadsvergadering. En de raadsvergadering van 14 oktober 2025. Ik begin bij de opening met mededelingen, namelijk dat we even kijken. We hebben één afmelding voor vanavond en dat is Mohamed Irahhoten van D66. Die heeft zich afgemeld, die is niet aanwezig. Tweede mededeling is dat de heer Carlo Fiscalini, de heer Fiscalini heeft gemeld dat hij nou ja, zeg maar als onafhankelijk raadslid verder gaat. Dat betekent dat hij dus vanavond gewoon aanwezig is, maar als onafhankelijk raadslid niet meer namens de NieuwDemocratischZeist en heeft aangegeven dat hij ook dezelfde plek blijft zitten, zoals hij daarvoor ook deed, dus bij deze. Mijn derde opmerking of mededeling is dat wij vandaag opnieuw digitaal gaan stemmen. Dat hebben we vorige keer voor het allereerst gedaan. We hebben toen geconstateerd dat er ook bij de hamerstukken toch niet zozeer afgehamerd kan worden, maar dat we uw stemmen dan even hard nodig hebben omdat we anders in de registratie niet de juiste, nou ja, de juiste informatie krijgen, dus dat betekent voor vanavond hebben we een aantal, neem ik aan, hamerstukken dat ik u dan toch vraag om uw stemmodule te gaan gebruiken. Tot zover de mededelingen dan ga ik naar het vaststellen van de agenda en daar zie ik een opmerking of een hand van de heer Van Vliet, GroenLinks. Ja, dank voorzitter. Vandaag staat op de agenda de vaststelling, zeg maar, van de toekomstvisie Stichtse Luchtverander. Er is vandaag op een laat moment een amendement ingekomen. En ja, ik zou willen voorstellen om dit raadsvoorstel voor nu van de agenda te doen en naar donderdag te behandelen, omdat het voor de zorgvuldigheid van het bekijken en ook in de fractie kunnen bespreken van het amendement dat wel vereist. Maar goed, dat is natuurlijk aan de gang. En ik vul daarbij aan dat het misschien ook voor onze gasten op de tribune ook wel misschien zo aardig is om niet al te lang vanavond met inhoudelijke debatten bezig te zijn. Ik geef eerst even nog een reactie aan de heer of de mogelijkheid tot reactie aan de heer Tompot en dan kijk ik ook nog even aan de wethouder of hij daar geen bezwaar tegen heeft en dan vraag ik u of u daarmee akkoord kan gaan, de heer Tompot. Ja, dank u wel voorzitter, ja, allereerst mijn verontschuldiging voor dat ik vanmiddag dit amendement aan de raad had verstuurd. Dat is mijn bedoeling dat eigenlijk al gisteren te doen, wij ook een uitlopers geweest. Ik vind het verzoek van de heer Van Vliet van GroenLinks kan ik op zich ondersteunen. En als de raad meer bij meerderheid er geen bezwaar tegen heeft, mag het voor mij betreft inderdaad doorgeschoven worden naar het komende donderdag. Kijk ik nog even naar de wethouder, geen bezwaar voorzitter. Dan hoor ik. Ja, ja, meneer Bredius, u heeft een vraag of een opmerking, of wilt u gewoon aangeven hoe u tegenaan kijkt? De heer Bredius nu denken agendapunt 5 dan van de agenda toekomstvisies terug te. Dat begrijp ik dat het hele agendapunt wordt doorgeschoven naar komende donderdag. Het was even een ja een vraag of ter verklaring kunt u akkoord gaan met het verplaatsen naar aankomende donderdag van dit agendapunt? Dat is het geval. Dan gaan we dat zo doen. Dank u wel. Dan gaan we naar het volgende, want dan hebben we daarmee ook de agenda vastgesteld, want ik zie daar verder geen opmerkingen over. Gaan we naar het vaststellen van de besluitenlijst van de raadsvergadering van 16 september. Kunt u die vaststellen? U heeft daar geen opmerkingen meer over gemaakt, dus ik ga ervan uit dat we die kunnen. Vast oh, dan moeten we die dan ook. Nee, die hoeven we dan weer niet digitaal af te stemmen. Nou, kijk. De lijst ingekomen stukken daar hebben wij met elkaar natuurlijk over gesproken. En, misschien is het goed, ja, om u te vragen of we die nu ter afhandeling kunnen accorderen. Dat is het geval, daar hoeven we ook niet over te stemmen. Nou dat dat dat is weer behulpzaam. Gaan we naar agendapunt 4 de verordening geld terugregeling. Nou of aan u bij uw voorlicht om deze verordening vast te stellen. Dit voorstel is direct op de agenda geplaatst en ik wil u. Ik wil even rondkijken of er, want het is vrij technische verordening, maar toch heeft u natuurlijk de mogelijkheid om daar nog iets over op te merken. Heeft u daar behoefte aan? Dat is niet het geval en dan gaan we hier wel over stemmen, dus dan vraag ik u, wie gaat hoe? Nou bent u akkoord? Stemt u voor de verordening geld terugregeling of tegen hè? Want dat kan tegenwoordig gewoon allebei tegelijkertijd dus hoe wilt u voor nu stemmen voor over de verordening geld terugregeling? En als het goed is, gaat dat nu in, is de stemming aan. En iedereen kan dus voor of tegen op zijn eigen stemmodule aangeven. Kijk, hoeveel stemmen hebben we binnen 30, maar we zijn met 32. 33 zijn we niet, dus we ja 32 gestemd. Dat klopt. Ja ja. Iedereen, alle stemmen zijn binnen. En als het goed is, worden die dan ook op het scherm getoond, maar wij zien hier al dat iedereen voorgestemd heeft. Kijk, u ziet daar hier ook nog de uitslag en daarmee is deze verordening aangenomen. Nou u heeft we hebben net met elkaar vastgesteld dat agendapunt 5 verplaatst wordt naar komende donderdag gaan we door naar agendapunt 6 en dat is de technische begrotingswijziging. Van, oktober 2026. Heeft iemand daar nog een opmerking over? Dat is niet het geval en dan vraag ik u om ook hierover te gaan stemmen. Dus stemt u voor deze technische begrotingswijziging van oktober 2025 of tegen gaat uw gang. Ja en ook hiervoor geldt dat de stemmen inmiddels zijn uitgebracht. We zien het naast het scherm. Iedereen heeft voorgestemd, dus daarmee is is dit voorstel ook aangenomen. Gaan we naar agendapunt 7 en dat is het vergaderschema van onze raad voor 2026. Dit voorstel is direct op de agenda geplaatst, maar wel via de agenda commissie, dus het is met u afgestemd. Ik zie een aantal mensen knikken, daar ben ik heel blij mee. En ook deze moeten wij formeel nou ja accorderen, dus ik vraag u om om hier mee akkoord te gaan. U kunt nu stemmen. Kunnen we nog 4 stemmen of 3? Er zijn nog 3 stemmen niet uitgebracht. Ik weet niet of dat of ja één. Ja dank u wel ook deze en dat zult u zo zien is met volledige toestemming geaccordeerd. Dank u wel. Ja nou, het is toch nog heel snel gegaan mensen, want daarmee ook even voor de publieke tribune. Iedereen die daar zit hebben. We noem ik het maar even de formaliteiten van deze agenda, namelijk de besluiten die voorlagen hebben wij gehad en daarmee kunnen wij naar het belangrijkste agendapunt van deze vergadering. En dat is het afscheid nemen. Van onze griffier, Johan Janssen. Ja een bijzonder moment en we hebben een volgorde van sprekers met elkaar afgesproken en dat betekent dat ik Johan jou zoals eerste ga toespreken. Voordat ik dat ga doen, wil ik in ieder geval nu al aan de voorkant zeggen dat ik. Ik zei het al even iedereen op de tribune en zeker die speciaal voor Johan is zijn gekomen van harte welkom heet en in het bijzonder. Jouw zoon Thomas, die vanavond

Hebben we, noem ik het maar even, de formaliteiten van deze agenda, namelijk de besluiten die voorlagen, gehad en daarmee kunnen wij naar het belangrijkste agendapunt van deze vergadering. En dat is het afscheid nemen van onze griffier, Johan Janssen. Ja, een bijzonder moment en we hebben een volgorde van sprekers met elkaar afgesproken en dat betekent dat ik Johan jou als eerste ga toespreken. Voordat ik dat ga doen, wil ik in ieder geval nu al aan de voorkant zeggen dat ik, ik zei het al even, iedereen op de tribune en zeker die speciaal voor Johan zijn gekomen van harte welkom heet en in het bijzonder jouw zoon Thomas, die vanavond.

Met zijn vriendin

De allerlaatste keer, hè, dat je mij nog eventjes kunt helpen, dank daarvoor. Goed. Nou beste mensen, familie, vrienden van Johan en natuurlijk kinderen, broer, zus, maar speciaal beste Johan. Vandaag nemen wij hier in deze raadsvergadering afscheid van jou, van de griffier van Zeist. En zo kan ik je met recht noemen, want jij bent hier al griffier sinds het beroep bestaat. Je hebt dus het vak hier min of meer uitgevonden. En dat was aan jou besteed in die 23 jaar. Als griffier heb je niet stug het door jou gebaande pad bewandeld, maar bleef je steeds weer openstaan. Experimenteren, nieuwe dingen proberen, de professionalisering van het vak was bij jou in zeer goede handen. En dat kwam voort uit passie. Passie, gedrevenheid en overtuiging over het belang van burgerparticipatie, bijvoorbeeld en van een gemeente waarin iedereen meedoet. Voor goede besluiten op basis van alle stemmen met een voortdurende zoektocht naar hoe we al die stemmen zo goed mogelijk kunnen horen. Beste Johan, van jouw 40 jaar bij de gemeente en 23 jaar griffierschap heb ik maar een klein stukje meegemaakt en toch heb je in die 1,5 jaar dat we samenwerkten indruk gemaakt om meerdere redenen. Ja, dat begon beste mensen met onze eerste kennismakingen. Dat was namelijk het bezoek bij de griffie. Jullie hadden kaartjes liggen met weetjes over elkaar en ik moest raden welk weetje bij wie hoorde. Eén daarvan luidde, let op, ik ben opgegroeid met een aap als broertje. Nou, dat leek dus over jou te gaan, Johan. Ja, ik weet niet voor wie dat nog niet wist, maar want jouw vader was een groot dierenliefhebber en jullie hadden een kleine dierentuin in huis. En ja, op een gegeven moment kwam daar dus ook een aapje bij en die heb je altijd beschouwd, jullie allemaal, als jouw broertje. Ja mensen. Wat ook indruk op mij maakte. Ja ja, jullie wisten het niet, maar dat hoor je dan toch op de laatste avond dat die hier griffier is, wat ook indruk op mij maakte iets heel anders. Dat is hoe jij en René het in de gemeente geregeld hadden en hebben. Toen ik dus binnenkwam, inclusief de samenwerking in de driehoek in Zeist is dat zelfs verder doorontwikkeld en iedereen heeft er waarschijnlijk wel eens van gehoord tot een draaischijf. Waarbij niemand nog weet wat boven onder links of rechts is. En zo hoort het ook bij overleggen regelmatig in mijn vorige gemeente was ik. Daar was ik dan gewend om aan een zekere hectiek en vooral een overleg waarin we vooral heel uitvoerend en tactisch met elkaar spraken. Dus even van is dit nog geregeld voor de raadsvergadering moeten we die stukken nog doorsturen en dat soort dingen. En toen kwam ik hier in Zeist. En wij voerden hier hele beschouwelijke en strategische gesprekken over de lange termijn. En in het begin werd ik daar wel een beetje nerveus van, want ik dacht, hoe is het eigenlijk met de korte termijn geregeld? Maar al snel merkte ik dat dat eigenlijk wel goed zat en dat we ons dus konden overgeven aan rust en verdieping. Ik merkte ook, we hebben het echt goed voor elkaar hier in Zeist. En voor jou was dat normaal met al die jaren hier in Zeist had je geen vergelijkingsmateriaal, en toch herinner ik me de cursus die we met de driehoek voerden en waarbij we dus casussen kregen voorgeschoteld met andere driehoeken, waarbij we dus met een andere jij dan in dit geval met een andere burgemeester en een andere gemeentesecretaris dat die casussen moest uitspelen. Jij kwam heel geïrriteerd terug. Want in het rollenspel was je opgezadeld met een burgemeester die zich boven de anderen stelde. Een hiërarchie die niet thuishoort in de driehoek. Nadat je je dat even had geventileerd, verzuchtte je, wat hebben we het hier toch eigenlijk goed? En dat ben ik eigenlijk ook volledig met je eens. Ja, Johan, je hebt het beroep in Zeist ontwikkeld en dat deed je tot het allerlaatst. Je was altijd bezig met hoe het beter kan. Een langs dossier is het stemmen in de raad. Ja, mensen, we hebben het net even gewerkt en dat ging tot voor kort handmatig. Maar de weg naar de digitalisering is nooit gemakkelijk. Na twee keer proberen hier in onze raadsvergadering en dus ook mislukken. Een aantal oefensessies met ambtenaren hier in deze raadsvergadering is het ons uiteindelijk na 1,5 jaar, denk ik. We hebben het erover gehad en geprobeerd toch echt gelukt één vergadering voor zijn afscheidsraad. Dus jij kunt nu met gerust hart afscheid nemen. Ja, Johan, je bent niet directief, maar wel een meewerkend voorman niet van de excelsheets en de planningen, maar in je hoofd weet je precies wat er moet gebeuren. Sympathiek, toegankelijk en altijd bereid om iets veranderen te doen. De politieke wereld kan best wel eens hard zijn en niet altijd gemakkelijk, ook al hebben wij daar in Zeist enorm mee geboft hè? Dat het al dat we dat wel goed met elkaar doen, maar wat ik zo mooi bij jou vind, is dat je de menselijke maat altijd voorop. Uitgezet het menselijke aspect bij al die raadsleden. Je focus je dus niet op de politieke spelletjes of de verschillen, maar op de mensen die vanuit de passie voor de gemeente aan het werk zijn. En daar wil jij een bijdrage aan leveren en dat heeft jou altijd gedreven. Als je je werk doet, doe je dat vanuit passie, dan voelt het niet als werk. En daar schuilt ook een gevaar in. Zeker toen jullie nog met zijn drieën waren, denk ik dat werk voor jou soms erg veel van je tijd opslokte. Nu de griffie is uitgebreid. Is er ook meer tijd voor een leven daarbuiten om buiten de schoolvakanties weg te gaan op avontuur naar IJsland met je dochter en binnenkort naar Marokko of golfen met een gezelschap wat helaas net iets te veel aan de wijn zit vorig jaar? Ja, sorry, ik hoop dat ze het niet zien dit. Goed, we gaan de overgang dus naar het team van 6 was groot, maar jij hebt dat heel natuurlijk meegemaakt en doorlopen je keek naar wat nodig was en ook hoe jij kon bijdragen en daardoor laat je een sterk team achter en kun je met een gerust hart vertrekken. Jouw kwaliteiten als griffier gaan gelukkig niet voor Nederland verloren, want je gaat ook je onder andere inzetten als interim griffier en kan zo hopelijk de methode Zeist verder door het land verspreiden. We blijven je volgen, Johan. Voor onze gemeente ben je van een betekenis geweest die nauwelijks in woorden is uit te drukken. Daarom willen we hier naast deze woorden ook iets anders meegeven. En ik zou je toch alvast even willen vragen om naast mij te komen staan? Misschien hier een beetje dat de andere jou ook nog kunnen zien, want Johan. Ik vind het een hele grote eer dat ik jou vanwege al jouw decennialange inzet voor onze gemeente en je passie je idealisme en toewijding om het griffiersvak en het democratisch proces in Zeist te ontwikkelen en te verbeteren, mag benoemen tot ereburger van de gemeente Zeist. Zullen wij een beetje even ontstaan? Een mooi windje erbij. Oh, waar neem je niet een lintje, maar een speldje bedoel ik en niet precies. En die ga ik dan even bij jou opspelden. Want dan heb je ook iets meteen zichtbaars op je revers. Ja. Dit is ook altijd met koninklijke onderscheiding.

De allerlaatste keer, hè, dat je mij nog eventjes kunt helpen, dank daarvoor. Goed. Nou, beste mensen, familie, vrienden van Johan en natuurlijk kinderen, broer, zus, maar speciaal beste Johan. Vandaag nemen wij hier in deze raadsvergadering afscheid van jou, van de griffier van Zeist. En zo kan ik je met recht noemen, want jij bent hier al griffier sinds het beroep bestaat. Je hebt dus het vak hier min of meer uitgevonden. En dat was aan jou besteed in die 23 jaar. Als griffier heb je niet stug het door jou gebaande pad bewandeld, maar bleef je steeds weer openstaan. Experimenteren, nieuwe dingen proberen, de professionalisering van het vak was bij jou in zeer goede handen. En dat kwam voort uit passie. Passie, gedrevenheid en overtuiging over het belang van burgerparticipatie, bijvoorbeeld, en van een gemeente waarin iedereen meedoet. Voor goede besluiten op basis van alle stemmen met een voortdurende zoektocht naar hoe we al die stemmen zo goed mogelijk kunnen horen. Beste Johan, van jouw 40 jaar bij de gemeente en 23 jaar griffierschap heb ik maar een klein stukje meegemaakt en toch heb je in die 1,5 jaar dat we samenwerkten indruk gemaakt om meerdere redenen. Ja, dat begon, beste mensen, met onze eerste kennismakingen. Dat was namelijk het bezoek bij de griffie. Jullie hadden kaartjes liggen met weetjes over elkaar en ik moest raden welk weetje bij wie hoorde. Eén daarvan luidde, let op, ik ben opgegroeid met een aap als broertje. Nou, dat leek dus over jou te gaan, Johan. Ja, ik weet niet voor wie dat nog niet wist, maar jouw vader was een groot dierenliefhebber en jullie hadden een kleine dierentuin in huis. En ja, op een gegeven moment kwam daar dus ook een aapje bij en die heb je altijd beschouwd, jullie allemaal, als jouw broertje. Ja, mensen. Wat ook indruk op mij maakte, ja, ja, jullie wisten het niet, maar dat hoor je dan toch op de laatste avond dat die hier griffier is, wat ook indruk op mij maakte, iets heel anders. Dat is hoe jij en René het in de gemeente geregeld hadden en hebben. Toen ik dus binnenkwam, inclusief de samenwerking in de driehoek in Zeist, is dat zelfs verder doorontwikkeld en iedereen heeft er waarschijnlijk wel eens van gehoord tot een draaischijf. Waarbij niemand nog weet wat boven, onder, links of rechts is. En zo hoort het ook bij overleggen regelmatig in mijn vorige gemeente was ik. Daar was ik dan gewend om aan een zekere hectiek en vooral een overleg waarin we vooral heel uitvoerend en tactisch met elkaar spraken. Dus even van is dit nog geregeld voor de raadsvergadering, moeten we die stukken nog doorsturen en dat soort dingen. En toen kwam ik hier in Zeist. En wij voerden hier hele beschouwelijke en strategische gesprekken over de lange termijn. En in het begin werd ik daar wel een beetje nerveus van, want ik dacht, hoe is het eigenlijk met de korte termijn geregeld? Maar al snel merkte ik dat dat eigenlijk wel goed zat en dat we ons dus konden overgeven aan rust en verdieping. Ik merkte ook, we hebben het echt goed voor elkaar hier in Zeist. En voor jou was dat normaal met al die jaren hier in Zeist had je geen vergelijkingsmateriaal, en toch herinner ik me de cursus die we met de driehoek voerden en waarbij we dus casussen kregen voorgeschoteld met andere driehoeken, waarbij we dus met een andere jij dan in dit geval met een andere burgemeester en een andere gemeentesecretaris dat die casussen moest uitspelen. Jij kwam heel geïrriteerd terug. Want in het rollenspel was je opgezadeld met een burgemeester die zich boven de anderen stelde. Een hiërarchie die niet thuishoort in de driehoek. Nadat je je dat even had geventileerd, verzuchtte je, wat hebben we het hier toch eigenlijk goed? En dat ben ik eigenlijk ook volledig met je eens. Ja, Johan, je hebt het beroep in Zeist ontwikkeld en dat deed je tot het allerlaatst. Je was altijd bezig met hoe het beter kan. Een langs dossier is het stemmen in de raad. Ja, mensen, we hebben het net even gewerkt en dat ging tot voor kort handmatig. Maar de weg naar de digitalisering is nooit gemakkelijk. Na twee keer proberen hier in onze raadsvergadering en dus ook mislukken. Een aantal oefensessies met ambtenaren hier in deze raadsvergadering is het ons uiteindelijk na 1,5 jaar, denk ik. We hebben het erover gehad en geprobeerd toch echt gelukt één vergadering voor zijn afscheidsraad. Dus jij kunt nu met gerust hart afscheid nemen. Ja, Johan, je bent niet directief, maar wel een meewerkend voorman, niet van de excelsheets en de planningen, maar in je hoofd weet je precies wat er moet gebeuren. Sympathiek, toegankelijk en altijd bereid om iets veranderen te doen. De politieke wereld kan best wel eens hard zijn en niet altijd gemakkelijk, ook al hebben wij daar in Zeist enorm mee geboft, hè? Dat we dat wel goed met elkaar doen, maar wat ik zo mooi bij jou vind, is dat je de menselijke maat altijd voorop. Uitgezet het menselijke aspect bij al die raadsleden. Je focus je dus niet op de politieke spelletjes of de verschillen, maar op de mensen die vanuit de passie voor de gemeente aan het werk zijn. En daar wil jij een bijdrage aan leveren en dat heeft jou altijd gedreven. Als je je werk doet, doe je dat vanuit passie, dan voelt het niet als werk. En daar schuilt ook een gevaar in. Zeker toen jullie nog met zijn drieën waren, denk ik dat werk voor jou soms erg veel van je tijd opslokte. Nu de griffie is uitgebreid. Is er ook meer tijd voor een leven daarbuiten om buiten de schoolvakanties weg te gaan op avontuur naar IJsland met je dochter en binnenkort naar Marokko of golfen met een gezelschap wat helaas net iets te veel aan de wijn zit vorig jaar? Ja, sorry, ik hoop dat ze het niet zien dit. Goed, de overgang dus naar het team van 6 was groot, maar jij hebt dat heel natuurlijk meegemaakt en doorlopen. Je keek naar wat nodig was en ook hoe jij kon bijdragen en daardoor laat je een sterk team achter en kun je met een gerust hart vertrekken. Jouw kwaliteiten als griffier gaan gelukkig niet voor Nederland verloren, want je gaat ook je onder andere inzetten als interim griffier en kan zo hopelijk de methode Zeist verder door het land verspreiden. We blijven

Voor onze gemeente ben je van een betekenis geweest die nauwelijks in woorden is uit te drukken. Daarom willen we hier naast deze woorden ook iets anders meegeven. En ik zou je toch alvast even willen vragen om naast mij te komen staan? Misschien hier een beetje dat de anderen jou ook nog kunnen zien, want Johan. Ik vind het een hele grote eer dat ik jou vanwege al jouw decennialange inzet voor onze gemeente en je passie, je idealisme en toewijding om het griffiersvak en het democratisch proces in Zeist te ontwikkelen en te verbeteren, mag benoemen tot ereburger van de gemeente Zeist. Zullen wij een beetje even ontstaan? Een mooi windje erbij. Oh, waar neem je niet een lintje, maar een speldje bedoel ik en niet precies. En die ga ik dan even bij jou opspelden. Want dan heb je ook iets meteen zichtbaars op je revers. Ja. Dit is ook altijd met koninklijke onderscheidingen. Kijk eens. Mensen die er is helemaal zichtbaar. Kijk ja, mooi nogmaals. En dan geef ik het woord aan Koos Janssen.

Zo goed ja. Ja, alle gekheid op een stokje, Johan. Kijk, we nemen vanavond afscheid, dan is er nog een intern afscheid. Dan is er nog een symposium. Dus ik dacht: er zijn al zoveel mensen die alle goede dingen van je gaan opnoemen. Misschien kunnen we één toespraak gebruiken om het een beetje gek te doen, zoals we elkaar ook al een beetje kennen. Doe maar eens een sheet, voorzitter dan. Even de hulp van de techniek nodig, dames en heren. Juist, het afscheid van Johan Janssen. Ga maar door. Kijk, dames en heren, Being John Malkovich. U denkt, waar gaat die heen? Maar dat komt goed, hoor. Het is een prachtige film, waarin John Cusack de rol speelt van een failliete popspeler die een baan zoekt. Neem dat zoeken van die baan, yes? Komt hij uiteindelijk bij een kantoor dat gevestigd is op de zesenhalfde verdieping. Is trouwens wel een idee, misschien ook voor de discussies in de raad als het over woonruimte gaat. Tussen al die verdiepingen is nog heel veel ruimte en op die 6,5 verdieping ziet hij op een goede dag een luik en in dat luik, als hij daarin kruipt, komt hij terecht in het hoofd van John Malkovich. En hij ziet dus daar wat John Malkovich in die film, gespeeld door John Malkovich, allemaal meemaakt. U denkt, waar gaat dit heen? Nou, dat zult u bij de volgende sheet zien. Want kijk, dit is Johan Janssen. Maar het is eigenlijk gewoon John Malkovich. En wij hebben dat luik ook gevonden. Dat luik waarmee je in dat hoofd komt van Johan Janssen. Dus wat ik ga proberen is om een paar dingen te laten zien en langs te lopen die Johan allemaal heeft gezien in die 23 jaar en daar gaan we ook gewoon misschien wat satirisch bij stilstaan, Johan. Being Johan Janssen. Yes, Johan, je hebt 3 burgemeesters meegemaakt als ik het goed heb. Jan Lange natuurlijk in die 40, maar als griffier. Misschien kent u ze allen voor de zaal nog even natuurlijk herhalen: Rudi Boekhoven, boven onze Koos Janssen en Joyce Langenacker. Als je daar op internet zoekt, verbaast het me nog altijd dat daar staat dat hij bekend staat om de uitspraak saneren, zoneren en faseren. Want niet alles kan binnen enkele jaren klaar zijn en u heeft dat, herken je dat, heel herkenbaar? Van Koos Janssen hebben we niet zo'n uitspraak en van Joyce ook nog niet. Dat komt misschien nog. En natuurlijk was Koos Janssen het. De volgende dia was natuurlijk de langste periode die we hebben gehad en zo konden we ook altijd prachtig praten over Janssen en Janssen. Waarbij natuurlijk de echte kenner van Kuifje weet dat de Janssen en Janssen in Kuifje is een Janssen met dubbel s en een Janssen met een enkele s. Terwijl we hier natuurlijk heel lang te maken hebben gehad met twee keer dubbel s en in de periode van Sander Jansen als wethouder erbij hadden we 3, Janssen en Janssen en Janssen. Je hebt ook ongeveer 6 colleges langs zien komen. Het is heel moeilijk om aan oude foto's te komen, maar dames en heren, het is natuurlijk toch gewoon een genot hier linksonder foto. Dan zie je toch? Ja, die dubbel breasted pakken van vroeger, dat was het wel, hè? En naarmate we door de tijd verder gaan, wordt het wel beter ook qua kledij, maar zeker ook qua diversiteit. Laat de volgende maar zien. Kijk, het begint nog steeds moderner en mooier te worden. Ook 3 3. Volgens mij heb je ook 3 gemeentesecretarissen meegemaakt. Natuurlijk ons René, onze Ineke Lissenberg en Gerard van Veen. Klopt dat? Nee, nee, nou dan moet je dat verhaal nog een keer vertellen, want dat staat er waarschijnlijk niet goed op internet. Johan Boomgaard, kijk de oude onder ons. We gaan daar straks bij de borrel herstellen en we hebben tenslotte Johan. Heb je ook 6 keer 1 gemeenteraad meegemaakt? Dat is heel jammer. Daar zijn heel weinig oude foto's van te vinden. Dit zijn eigenlijk twee foto's uit diezelfde tijd, maar 6 gemeenteraden waarbij in de eerste periode van nog 31 waren en alle andere periodes, daarna 33 jaar. En Johan, dit allemaal gezien hebbende, ik weet dat je het liefst natuurlijk een beetje gaat zzp'en en een beetje gaat klussen, maar eigenlijk zou ik je willen uitnodigen. Is het niet tijd om een boek te schrijven? Een boek en misschien niet, misschien niet een boek als zijnde in één roman, maar doe de volgende sheet maar, maar misschien gewoon een boek, ook in termen van korte verhalen. Korte verhalen van dingen die je hier hebt meegemaakt en ik heb samen met AI geprobeerd van wat zouden nou denkbare hoofdstuktitels kunnen zijn, hè? Nou bijvoorbeeld tussen de regels van de besluiten over waar de echte macht schuilt en de griffier die het allemaal ziet. Want dat heeft zich natuurlijk hier afgespeeld in die 23 jaar of in de kraamkamer van de coalitie hè? Terwijl de onderhandelingen na de verkiezingen, dan is de koffie zwart, de glimlach beleefd en het wantrouwen warm. Of de griffier, die te veel wist. Hij kent de geheimen van alle partijen. Maar ja, hij mag er met niemand over praten. Wat moet er allemaal in dat hoofd van jou zitten? Drama in de driehoek. Hij kwam net al langs hè? De driehoek ook hè, en een beetje kenner van systeemdynamica weet dat er in de dramadriehoek van meneer Karpman die daar mooi over geschreven heeft, is er altijd een aanklager, een slachtoffer en een helper en hier zit gewoon de helper pro forma laat ik zeggen. Helper in zijn DNA dus dat is altijd ingewikkeld als daar in die driehoek spanning komen of de kop van jut. Zou ook een titel voor een hoofdstuk kunnen zijn. Johan, we kunnen het altijd nog op het bord van de griffier leggen. Dat hebben wij regelmatig wel aan die kant met elkaar bedacht. Nou om je een beetje nog verder uit te nodigen dat te doen. De cijfertjes zijn klein, maar ga ik toch proberen om daar nog iets meer voeding aan te geven. Misschien ja, door zo'n klein verhaal te maken. Hier staan dames en heren de verkiezingsuitslagen vanaf 2002, dus de periode dat Johan griffier was. Interessant om gewoon iets te kijken, hè? Wat? Onderaan ProZeist. Het oude Leefbaar Zeist na 3 jaar verdwenen. SP. Sterk maar constant, hè? CDA, ik weet niet of het een voorspellende reeks is, 554433. Oh, hij zal misschien ook weer. Zou wel kunnen, zou zomaar kunnen. Maar ik wil eigenlijk terug naar het het succesjaar van D66 in 2014. Toen D66 de verkiezingen uitkwam als grootste partij. 8 zetels dames en heren hadden wij. Maar waar niet rekening mee gehouden was, was dat de lijsttrekker beoogd was zichzelf had beoogd als wethouder, maar dat vond de partij niet goed. Dus op de laatste avond van onderhandelingen schijnt het, ik was er niet bij. Want op de laatste avond van de onderhandelingen meldde deze lijsttrekker dat hij zich uit de partij had gezet met één ander. Waardoor op die avond ineens D66 niet de grootste partij was en ogenblikkelijk. Mevrouw Verbeek van de VVD slim als hij was, zag, maar dan zijn wij nu de grootste. Dus dan moet er een ook een ander akkoord gesloten kunnen worden. Nou, er is nog een hele avond over gedebatteerd. Uiteindelijk hebben ze toch het akkoord gesloten. Zoals het er was, Johan. Met dit soort verhalen zou je onze zoon ongelooflijk plezier kunnen doen. Nogmaals ik nodig je uit. Maar je mag ook over andere misschien wat dichterbij en simpele dingen hebben jij hebt. Kijk, ik weet. Misschien voor de niet-raadsleden hier, maar raadsleden ook, zoals ik en zoals wij hier zitten als wij gekozen worden, komen we vol enthousiasme in de raad. Je bent, je hebt campagne gevoerd, je hebt ideeën, je wilt vooruit, je wilt dingen maken. Nou zeker voor degene die een fractie hebben, is het eerste de horde die je moet nemen is je eigen fractie. De tweede horde die je moet nemen is zorgen dat je de meerderheid in de raad krijgt en op dat soort processen alleen al ontstaat. Zoveel verdriet dat ik weet dat één van de belangrijke rollen die de griffier heeft is gewoon het luisterend oor zijn en de coach voor raadsleden, hè? Hoe komt het nou toch, Johan, dat ze je in je fractie niet herkennen? Je hoeft nu niet te vertellen wie allemaal bij je zijn langsgekomen, maar we weten het wel. Of. Het dikte moet goed zijn. Ik weet niet waarom ik nu naar de heer Fiscalini kijk, het zou toeval kunnen zijn, maar je wilt natuurlijk. Ja, een motie aangenomen krijgen, dat is toch een beetje wel het gevoel van dat je als raadslid bestaat. Maar ja, zo'n motie, dat moet wel klinken als een klok en dat dikte moet wel goed zijn. Nou, hoe goed heb je ons daar niet bij geholpen? De samenleving naar binnen halen en de raad naar buiten jagen. Want hier in deze raad met alle commissies en alle vergaderingen lijkt het soms ook een soort zwart gat dat als er niet iemand is die af en toe roept, er is ook nog samenleving je met elkaar hier twee avonden in de week volledig bezig bent en jij hebt ons wel enorm geholpen om daar ook gewoon manieren voor te vinden. En het is nu heel gewoon om 4 5 keer per jaar met elkaar de wijk in te gaan. Het is nu heel gewoon om eigenlijk elk spreekuur 3 tot 4 inwoners van Zeist te hebben, maar het is wel jouw verdienste. Jou worstelen met die ICT het kwam al langs. Dat is volgens mij wel één van de grote. Rode draden in jou bestaan hier Johan en. Ik heb meer mijn. Ja, nou is het toch ook wel een ramp om volgens mij? Bij gemeenten te moeten organiseren met ongeveer twee systemen die er in Nederland bestaan. Maar je hebt dit antwoord veel gehoord, maar daar hebben we zelf ook aan bijgedragen. Want Johan, ik ben zelf ook één van degenen, doe de volgende sheet, maar kijk. Hè ja, je weet waar het over gaat en ik ben er zelf ook zo heen. Kijk, wij, wij vertikken het gewoon met z'n allen als raadsleden om één keer in de 6 weken ons wachtwoord te veranderen, waardoor je de gemeentelijke e-mailadressen kan gebruiken. Dus alles gaat gewoon toch weer op de gmails en de plannets en de ziggo's en noem maar op. Of, wat dacht je van eens een keertje in de verkeerde uitbetaling doen Johan nou, als je paniek in de raad wil hebben, dan moet je hè zorgen dat er een verkeerde uitbetaling komt. Maar misschien is de laatste wel en dan kom ik ook aan mijn afronding. Johan, dat het stemsysteem George noemde het net ook al. Hoelang heb jij niet kunnen tegenhouden dat we op een elektronische manier zouden gaan stemmen? Ja, ik denk gewoon echt dat je hebt geprobeerd tegen te houden omdat het gewoon veel leuker is om daar natuurlijk te zitten turven en te kijken of we ook in je hoofd als je de uitslag een beetje in je hoofd bedacht had, of het ook klopt in de werkelijkheid. Dus daar wilde ik ook wat aan doen. En Johan, dat is net. Ja, ik heb net gehoord dat jij tot ereburger bent benoemd. Dat wist ik niet. Dat was geheim. Dus ik had het nog een beetje gezocht in de bekende Zeistenaren. En er is een Wikipedia pagina te vinden over bekende Zeistenaren. Dit is een lijstje wat begint in 1951. Er zijn er nog veel meer die ouder zijn dan dat Bert Blyleven als zegt u waarschijnlijk niks. Hele beroemde honkballer bij de Californiërs was geworden. Bert Blyleven en mijn idee was om te kijken dat jij met zoveel wat je betekent het griffier in ieder geval ook op deze Wikipedia pagina zou moeten kunnen verschijnen. Jongen, ik heb net even heel snel gecheckt. Er is geen Wikipedia pagina met ereburgers van Zeist, dus dat zou ook nog kunnen zijn. Nou om dat te doen. Johan wil ik toch nog één keer. En dat gaan we op een de gebruikelijke manier van stemming doen. Wil ik dat, wil ik daarvoor een motie in stemming brengen. En het is de motie opname in Wikipedia pagina gemeente Zeist de raad van Zeist in vergadering bijeen 14 oktober constaterend dat het Johan Janssen na 23 jaar trouwe dienst als griffier de gemeente gaat verlaten overwegende dat hij zich altijd met hart en ziel en toegewijd heeft ingezet voor Zeist en niet alleen voor de gemeente, maar dat alle inwoners en daar dank voor mogen zijn. Roept het college op dat Johan Janssen een plek krijgt op de Wikipedia pagina met een uitgebreide beschrijving van wat hij heeft betekent voor Zeist, maar dan wel met de bijgaande foto. En gaat over tot de orde van de dag. En ik wilde deze motie graag. Sorry. Ik heb u er niet mee bemoeid. Begrijp je dat zij is? De belang wordt alsnog. Toegevoegd op de lijst. Nee, we gaan hem nu behandelen. Weet ik excuses voor de logo's die er niet op staan, wil ik graag deze motie in stemming brengen. Mijn vraag is bij hand opsteken, wie stemt voor deze motie? Dat zijn de fracties van ZeisterBelang, Seyst.nu, VVD.

Kijk, we nemen vanavond afscheid, dan is er nog een intern afscheid. Dan is er nog een symposium. Dus ik dacht: er zijn al zoveel mensen die alle goede dingen van je gaan opnoemen. Misschien kunnen we één toespraak gebruiken om het een beetje gek te doen, zoals we elkaar ook al een beetje kennen. Doe maar eens een sheet, voorzitter, dan. Even de hulp van de techniek nodig, dames en heren.

Van Johan Janssen. Ga maar door. Kijk, dames en heren, Being John Malkovich, u denkt waar gaat die heen? Maar dat komt goed, hoor. Het is een prachtige film, waarin John Cusack de rol speelt van een failliete popspeler die een baan zoekt. Neem dat zoeken van die baan, yes? Komt hij uiteindelijk bij een kantoor dat gevestigd is op de zesenhalfde verdieping. Is trouwens wel een idee, misschien ook voor de discussies in de Raad als het over woonruimte gaat. Tussen al die verdiepingen is nog heel veel ruimte en op die 6,5 verdieping ziet hij op een goede dag een luik en als hij daarin kruipt, komt hij terecht in het hoofd van John Malkovich. En hij ziet dus daar wat John Malkovich in die film, gespeeld door John Malkovich, allemaal meemaakt. U denkt, waar gaat dit heen? Nou, dat zult u bij de volgende sheet zien. Want kijk, dit is Johan Janssen. Maar het is eigenlijk gewoon John Malkovich. En wij hebben dat luik ook gevonden. Dat luik waarmee je in dat hoofd komt van Johan Janssen. Dus wat ik ga proberen is om een paar dingen te laten zien en langs te lopen die Johan allemaal heeft gezien in die 23 jaar en daar gaan we ook gewoon misschien wat satirisch bij stilstaan. Johan, being Johan Janssen. Yes Johan, je hebt 3 burgemeesters meegemaakt als ik het goed heb. Jan Lange natuurlijk in die 40, maar als griffier. Misschien kent u ze allen voor de zaal nog even natuurlijk herhalen: Rudi Boekhoven, boven onze Koos Janssen en Joyce Langenacker. Als je daar op internet zoekt, verbaast het nog altijd dat daar staat dat hij bekend staat om de uitspraak saneren, zoneren en faseren. Want niet alles kan binnen enkele jaren klaar zijn en u heeft dat, herken je dat heel herkenbaar? Van Koos Janssen hebben we niet zo'n uitspraak en van Joyce ook nog niet. Dat komt misschien nog. En natuurlijk was Koos Janssen het. De volgende dia was natuurlijk de langste periode die we hebben gehad en zo konden we ook altijd prachtig praten over Janssen en Janssen. Waarbij natuurlijk de echte kenner van Kuifje weet dat de Jansen en Janssen in Kuifje is een Janssen met dubbel s en een Janssen met een enkele s. Terwijl we hier natuurlijk heel lang te maken hebben gehad met twee keer dubbel s en in de periode van Sander Jansen als wethouder erbij hadden we 3, Janssen en Janssen en Janssen. Je hebt ook ongeveer 6 colleges langs zien komen. Het is heel moeilijk om aan oude foto's te komen, maar dames en heren, het is natuurlijk toch gewoon een genot hier linksonder foto. Dan zie je toch? Ja, die die die die dubbel breasted pakken van vroeger, dat was het wel, hè? En naarmate we door de tijd verder gaan, wordt het wel beter ook qua kledij, maar zeker ook qua diversiteit. Laat de volgende maar zien. Kijk, het begint nog steeds moderner en mooier te worden. Ook 3 3. Volgens mij heb je ook 3 gemeentesecretarissen meegemaakt. Natuurlijk ons René, onze Ineke Lissenberg en Gerard van Veen. Klopt dat? Nee, nee, nou dan moet je dat verhaal nog een keer vertellen, want dat staat er waarschijnlijk niet goed op internet. Johan Boomgaard, kijk de oude onder ons. We gaan daar straks bij de borrel herstellen en we hebben tenslotte Johan. Heb je ook 6 keer 1 gemeenteraad meegemaakt? Dat is heel jammer. Daar zijn heel weinig oude foto's van te vinden. Dit zijn eigenlijk twee foto's uit diezelfde tijd, maar 6 gemeenteraden waarbij in de eerste periode van nog 31 waren en alle andere periodes, daarna 33 jaar. En Johan, dit allemaal gezien hebbende, ik weet dat je het liefst natuurlijk een beetje gaat zzp'en en een beetje gaat klussen, maar eigenlijk zou ik je willen uitnodigen. Is het niet tijd om een boek te schrijven? Een boek en misschien niet, misschien niet een boek als zijnde in één roman, maar doe de volgende sheet maar, maar misschien gewoon een boek, ook in termen van korte verhalen. Korte verhalen van dingen die je hier hebt meegemaakt en ik heb samen met AI geprobeerd van wat zouden nou denkbare hoofdstuktitels kunnen zijn, hè? Nou bijvoorbeeld tussen de regels van de besluiten over waar de echte macht schuilt en de griffier die het allemaal ziet. Want dat heeft zich natuurlijk hier afgespeeld in die 23 jaar of in de kraamkamer van de coalitie hè? Terwijl de onderhandelingen na de verkiezingen, dan is de koffie zwart, de glimlach beleefd en het wantrouwen warm. Of de griffier, die te veel wist. Hij kent de geheimen van alle partijen. Maar ja, hij mag er met niemand over praten. Wat moet er allemaal in dat hoofd van jou zitten? Drama in de driehoek. Hij kwam net al langs hè? De driehoek ook hè, en een beetje kenner van systeemdynamica weet dat er in de dramadriehoek van meneer Karpman die daar mooi over geschreven heeft, is er altijd een aanklager, een slachtoffer en een helper en hier zit gewoon de helper pro forma laat ik zeggen. Helper in zijn DNA dus dat is altijd ingewikkeld als daar in die driehoek spanning komen of de kop van jut. Zou ook een titel voor een hoofdstuk kunnen zijn. Johan, we kunnen het altijd nog op het bord van de griffier leggen. Dat hebben wij regelmatig wel aan die kant met elkaar bedacht. Nou om je een beetje nog verder uit te nodigen dat te doen. De cijfertjes zijn klein, maar ga ik toch proberen om daar nog iets meer voeding aan te geven. Misschien ja, door zo'n klein verhaal te maken. Hier staan dames en heren de verkiezingsuitslagen vanaf 2002, dus de periode dat Johan griffier was. Interessant om gewoon iets te kijken, hè? Wat? Onderaan ProZeist. Het oude Leefbaar Zeist na 3 jaar verdwenen. SP. Sterk maar constant, hè? CDA, ik weet niet of het een voorspellende reeks is, 554433. Oh, hij zal misschien ook weer. Zou wel kunnen, zou zomaar kunnen. Maar ik wil eigenlijk terug naar het het succesjaar van D66 in 2014. Toen D66 de verkiezingen uitkwam als grootste partij. 8 zetels dames en heren hadden wij. Maar waar niet rekening mee gehouden was, was dat de lijsttrekker beoogd was zichzelf had beoogd als wethouder, maar dat vond de partij niet goed. Dus op de laatste avond van onderhandelingen schijnt het, ik was er niet bij. Want op de laatste avond van de onderhandelingen meldde deze lijsttrekker dat hij zich uit de partij had gezet met één ander. Waardoor op die avond ineens D66 niet de grootste partij was en ogenblikkelijk. Mevrouw Verbeek van de VVD slim als zij was, zag, maar dan zijn wij nu de grootste. Dus dan moet er een ook een ander akkoord gesloten kunnen worden. Nou, er is nog een hele avond over gedebatteerd. Uiteindelijk hebben ze toch het akkoord gesloten. Zoals het er was, Johan. Met dit soort verhalen zou je ons zo'n ongelooflijk plezier kunnen doen. Nogmaals ik nodig je uit. Maar je mag ook over andere misschien wat dichterbij en simpele dingen hebben jij hebt. Kijk, ik weet. Misschien voor de niet-raadsleden hier, maar raadsleden ook, zoals ik en zoals wij hier zitten als wij gekozen worden, komen we vol enthousiasme in de Raad. Je bent, je hebt campagne gevoerd, je hebt ideeën, je wilt vooruit, je wilt dingen maken. Nou zeker voor degene die een fractie hebben, is het eerste de horde die je moet nemen is je eigen fractie. De tweede horde die je moet nemen is zorgen dat je de meerderheid in de Raad krijgt en op dat soort processen alleen al ontstaat. Zoveel verdriet dat ik weet dat één van de belangrijke rollen die de griffier heeft is gewoon het luisterend oor zijn en de coach voor raadsleden, hè? Hoe komt het nou toch Johan dat ze je in je fractie niet herkennen? Je hoeft nu niet te vertellen wie allemaal bij je zijn langsgekomen, maar we weten het wel. Of. Het dikte moet goed zijn. Ik weet niet waarom ik nu naar de heer Fiscalini kijk, het zou toeval kunnen zijn, maar je wilt natuurlijk. Ja een motie aangenomen krijgen, dat is toch een beetje wel het gevoel van dat je als raadslid bestaat. Maar ja zo'n motie, dat moet wel klinken als een klok en dat dikte moet wel goed zijn. Nou, hoe goed heb je ons daar niet bij geholpen? De samenleving. Naar binnen halen en de Raad naar buiten jagen. Want hier in deze Raad met alle commissies en alle vergaderingen lijkt het soms ook een soort zwart gat dat als er niet iemand is die af en toe roept, er is ook nog samenleving je met elkaar hier twee avonden in de week volledig bezig bent en jij hebt ons wel enorm geholpen om daar ook gewoon manieren voor te vinden. En het is nu heel gewoon om 4 5 keer per jaar met elkaar de wijk in te gaan. Het is nu heel gewoon om eigenlijk elk spreekuur 3 tot 4 inwoners van Zeist te hebben, maar het is wel jouw verdienste. Jouw worstelen met die ICT het kwam al langs. Dat is volgens mij wel één van de grote. Rode draden in jouw bestaan hier Johan en. Ik heb meer mijn. Ja nou is het toch ook wel een ramp om volgens mij? Bij gemeenten te moeten organiseren met ongeveer twee systemen die er in Nederland bestaan. Maar je hebt dit antwoord veel gehoord, maar daar hebben we zelf ook aan bijgedragen. Want Johan, ik ben zelf ook één van degenen, doe de volgende sheet, maar kijk. Hè ja, je weet waar het over gaat en ik ben er zelf ook zo heen. Kijk, wij, wij vertikken het gewoon met z'n allen als raadsleden om één keer in de 6 weken ons wachtwoord te veranderen, waardoor je de gemeentelijke e-mailadressen kan gebruiken. Dus alles gaat gewoon toch weer op de gmails en de plannets en de ziggo's en noem maar op. Of, wat dacht je van eens een keertje in de verkeerde uitbetaling doen Johan nou, als je paniek in de Raad wil hebben, dan moet je hè zorgen dat er een verkeerde uitbetaling komt. Maar misschien is de laatste wel en dan kom ik ook aan mijn afronding. Johan, dat het SEM systeem het stemsysteem George noemde het net ook al. Hoelang heb jij niet kunnen tegenhouden dat we op een elektronische manier zouden gaan stemmen? Ja, ik denk gewoon echt dat je hebt geprobeerd tegen te houden omdat het gewoon veel leuker is om daar natuurlijk te zitten turven en te kijken of we ook in je hoofd als je de uitslag een beetje in je hoofd bedacht had, of het ook klopt in de werkelijkheid. Dus daar wilde ik ook wat aan doen. En Johan, dat is net. Ja, ik heb net gehoord dat jij tot ereburger bent benoemd. Dat wist ik niet. Dat was geheim. Dus ik had het nog een beetje gezocht in de bekende Zeistenaren. En er is een Wikipedia pagina te vinden over bekende Zeistenaren. Dit is een lijstje wat begint in 1951. Er zijn er nog veel meer die ouder zijn dan dat Bert Blyleven als zegt u waarschijnlijk niks. Hele beroemde honkballer bij de Californiërs was geworden. Bert Blyleven en mijn idee was om te kijken dat jij met zoveel wat je betekent het griffier in ieder geval ook op deze Wikipedia pagina zou moeten kunnen verschijnen. Jongen, ik heb net even heel snel gecheckt. Er is geen Wikipedia pagina met ereburgers van Zeist, dus dat zou ook nog kunnen zijn. Nou om dat te doen. Johan wil ik toch nog één keer. En dat gaan we op een de gebruikelijke manier van stemming doen. Wil ik dat, wil ik daarvoor een motie in stemming brengen. En het is de motie opname in Wikipedia pagina gemeente Zeist de Raad van Zeist in vergadering bijeen 14 oktober constaterend dat het Johan Janssen na 23 jaar trouwe dienst als griffier de gemeente gaat verlaten overwegende dat hij zich altijd met hart en ziel en toegewijd heeft ingezet voor Zeist en niet alleen voor de gemeente, maar dat alle inwoners en daar dank voor mogen zijn. Roept het college op dat Johan Janssen een plek krijgt op de Wikipedia pagina met een uitgebreide beschrijving van wat hij heeft betekent voor Zeist, maar dan wel met de bijgaande foto. En gaat over tot de orde van de dag. En ik wilde deze motie graag. Sorry. Ik heb u er niet mee bemoeid. Begrijp je dat zij is? De belang wordt alsnog. Toegevoegd op de lijst. Nee, we gaan hem nu behandelen. Weet ik excuses voor de logo's die er niet op staan, wil ik graag deze motie in stemming brengen. Mijn vraag is bij hand opsteken, wie stemt voor deze motie? Dat zijn de fracties van ZeisterBelang, Seyst.nu, VVD, GroenLinks, onafhankelijk raadslid Osinga, ChristenUnie-SGP, CDA, onafhankelijk raadslid Carlo Fiscalini, NDZ.

Arbeid SP en D66 en is daarmee aangenomen en dat ga je goed.

Tot je willen richten. En ik begin met Roel van Nieuwstadt. Ja Johan. Je ziet hier nog wel even. Nou, dat valt wel mee ondergetekende dames en heren. Gaat namelijk het woord voeren namens een zevental entiteiten om ervoor te zorgen dat Johan niet langer dan strikt noodzakelijk hier moet blijven zitten en ook om ervoor te zorgen dat u allen die al deze verhalen moet aanhoren iets sneller bij de borrel bent. Ervan uitgaande dat er straks een drankje klaar staat. En het woord bevestigd? Dames en heren, oudgedienden, vrienden, familie en iedereen die geïnteresseerd is in Johan Janssen. En wie is dat niet? Er zijn mooie woorden gesproken door de burgemeester en door Dick van Ginkel. En daarmee wordt natuurlijk een klein beetje van het gras voor mijn voeten weggemaaid, maar er blijft nog meer dan genoeg over en we zijn al verrast in het verhaal van de burgemeester over iets wat ik in ieder geval 12 jaar dienend onder en met Johan nog niet wist. Namelijk dat er iets met een aap was. Ik kan u vertellen dat ik straks ook een aantal ontboezemingen ga doen die u een kant van de heer Janssen laten zien waar u niet direct op gerekend had. En sommige van die zaken die ik ga onthullen zijn misschien wel een beetje schokkend. Ik zeg het van tevoren maar even. De 7 partijen waar ik het woord voor voer dat is GroenLinks, de VVD, D66 en de ChristenUnie de coalitiepartijen aangevuld met het CDA, PvdA en onafhankelijk raadslid mevrouw Osinga-Tamming. Wij zijn net zoals de anderen natuurlijk Johan ongelooflijk dankbaar voor wat hij voor de raad heeft betekend. De voorgaande verhalen gingen eigenlijk over het leven van Johan en wat hij deed voor de driehoek en de draaischijf. Maar laten we eerlijk zijn, een griffier is er voor de raad. En hoe hartstochtelijk was Johan erin. Iedereen kan altijd bij Johan terecht voor een motie voor een amendement en Johan legt dan allemaal uit hoe dat werkt. En niet alleen is hij er voor iedereen, maar ook voor ieder thema. En dat betekent dus dat het regelmatig kan gebeuren dat er iemand van partij X naar Johan komt met het verzoek om een motie op te stellen om bij dit voorstel naar links te gaan, terwijl tegelijkertijd een partij Y bij Johan aanklopt met het vriendelijke verzoek om naar beneden te gaan, of naar boven of naar rechts. En Johan kon dat allemaal verwerken. Hij hielp iedereen. Had zo nu en dan wel wat feedback, maar hij heeft ook het vermogen om genuanceerd te blijven en neutraal. Soms tot bloedens toe. En dat is een bijzondere, bijzondere kwaliteit. Vooral als je je realiseert, hè Dick van Ginkel liet het al zien dat er hier iedere 4 jaar een nieuwe klas komt. Johan heeft 6 klassen gehad die die allemaal geleerd heeft. Wat is een ronde tafel, wat is een debat, hoe moet je je daarin gedragen? Wat is een motie, wat is een amendement, wanneer wel, wanneer niet? En iedereen kon dus bij hem aankloppen. Ik heb er ook regelmatig gezeten. Een belangrijk deel van het politieke handwerk heb ik van Johan geleerd en in de loop van de tijd dat hij hier werkte is hij daar steeds harder aan gaan werken. Heeft cursussen voor ons georganiseerd, heeft het Nederlandse debat instituut daarvoor ingehuurd om ons het vak te leren. Hoe belangrijk is dat? En ik heb ook wel bij Johan gezeten, zwetend inderdaad naast zo een motie. En dan kwam Johan op een bepaald moment met de vraag van, kun je mij in één zin uitleggen wat je eigenlijk wilt. Denk je even na en dan lukt dat en dan zegt Johan. Waarom vraag je dat dan niet? En dat doet hij dan op zo'n sympathieke manier dat je denkt, ja, hij heeft eigenlijk gelijk, waarom doe ik dat niet? En de volgende keer doe je dat dan ook. Dus op die manier neemt hij ons allemaal mee in het leren van het vak en niet alleen binnen kantooruren, maar buiten kantooruren ook. Ik heb inmiddels afgeleerd om als ik een briljant idee heb dat onmiddellijk in een appje te storten of op de mail te zetten. Want Johan en ook zijn collega's zijn geneigd om zelfs midden in de nacht gewoon een antwoord te geven op iets wat je de wereld instuurt. En ik stel dat enorm op prijs, maar ik snap natuurlijk ook dat dat je wel eens een keer rust moet hebben. Er werd er net ook dikwijls aangegeven Johan en ook zijn collega's hebben een heel groot luisterend oor en ook een brede schouder waar je kunt uithuilen als het weer eens niet goed gaat als je wat te mopperen hebt op je collega's. En het mooie is dat Johan dan openstaat voor de pijn die je hebt, maar hij heeft ook altijd iets nuancerends. Hij zorgt ervoor dat je nadenkt over jouw eigen rol in dit hele verhaal. En hoeveel kunnen we daarvan leren? Zoals gezegd, hij heeft ook een belangrijke rol gespeeld in de vernieuwing van de lokale politiek. De eerste maaltijd van Zeist de tweede maaltijd van Zeist. De inwoners adviescommissie allemaal vernieuwingen waarbij de inwoner meer betrokken wordt bij de politiek. En we weten allemaal iedereen die hier zit. Weet hoe belangrijk het is om in deze tijd van polarisatie en een vergroting van de afstand tussen de inwoner en de politiek om dat weer bij elkaar te krijgen. En Johan is ook een hartstochtelijk fan van het Huis van de politiek, met daarin een Kamer voor de samenleving. En dat is iets wat we aan het ontwikkelen zijn en wat zeker nog doorontwikkeld moet zijn. Nou naast al deze prachtige kwaliteiten hebben we ook in de loop der jaren ontdekt dat dat Johan best wel een sportief iemand is. Hij heeft, heb je die nog steeds een sportieve auto? Nee, die heb ik niet. Was een auto waar je heel ingewikkeld in moest gaan liggen, waar ik met een schoenlepel weer uitgehaald moest worden. Maar tegenwoordig heeft hij, heb je die nog een motor? Ja, de motor heeft hij wel. Ja, dat is ook sportieve sportieve kanten en elk jaar hebben wij als raad ook een afsluiting van het raadsseizoen en dan gaan we ergens naartoe. En dan wordt er vaak een spelletje gespeeld en dan zie je Johan ineens niet in zijn jasje, maar dan heeft hij een t-shirt aan en dan denk je, ah, deze man komt dus ook in de sportschool. En als je dan een potje met hem gaat, jeu de boulen, dan merk je dat ook in Johan wel een trekje zit dat hij het leuk vindt om te winnen. Dat wil hij dan best wel. Gelukkig kies ik hem dan gauw in mijn team, want dan heb ik een grotere kans. Kortom, wij hebben hier in ons midden al die jaren een professional. Super gemotiveerd die voor iedereen openstaat die aardig is. En laten we eerlijk zijn, ook een mooie man is. Ik moest iets zeggen van mijn geliefde. En dit dames en heren is het moment. Voor 1 maart. Een mooi, een mooi Nederlands spreekwoord zegt als iets te mooi is om waar te zijn. Is het meestal niet waar? Er zijn uitzonderingen op de regel, hè? Dat moet ik toegeven. Maar ja. Is het echt zo een lieve aardige man, helemaal onbesproken kinderen zitten daar. Dus ja, die. Ik heb het er een beetje moeilijk mee, maar het moet even Johan. Ik heb ook een paar beelden verzameld. Het begint natuurlijk met het beeld van Johan zelf. Kijk, dit is hem, zoals we hem allemaal kennen. Zo staat hij ook op de website van de gemeente en zoals gezegd we weten dat Johan een motor heeft en ik ben dus op zoek gegaan op internet om te kijken van kan ik ergens een plaatje vinden waar waar die motor te zien is? Jawel, dat plaatje hebben we gevonden. Nou, ik zie je en dan dan zie je al dat dat Johan ook iemand is die die wel een beetje een hobby heeft die. Die er zit meer onder de oppervlakte dan je zou denken, dus ik heb een aantal van de IT medewerkers ingeschakeld, hè? Één van de dingen waar we hier allemaal mee mee worstelen, maar ik heb aan de IT'ers gewerkt. Ga eens wat dieper het internet in ga eens wat meer in de duistere krochten kijken om te kijken wat we daar tegenkomen van de zaken die inmiddels gewist zijn. En weet u dat Johan een hele korte tijd een. Een account heeft gehad op? Op Instagram wij hebben de profielfoto van destijds gevonden. Nou, als je dit ziet, dan ga je toch een beetje anders over zo iemand denken. En dat had ook te maken met het cadeau. Want je gaat natuurlijk niet weg, Johan, zonder dat wij jou daar een cadeau voor willen aanbieden. En als je dan ziet dat dat deze eigenschappen ook in jouw leven, dan denk je, ja, wat zou nou een mooi een mooi cadeau zijn voor zo'n man, een man die sportief is en die ook wel wat ruigere trekjes heeft. Nou, wat zie je tegenwoordig in de sport? Al die sporters die zitten tot hier. Onder de tatoeages. Dus wij dachten, zou het niet een leuk idee zijn om het ze alle geld bij elkaar te halen om Johan een tatoeage aan te bieden? Janssen, roks. Maar ja, toen ik aan Henk Schiefmag gevraagd had om even dit plaatje als voorbeeld op te sturen, dacht ik bij mezelf, ja, nou hebben we een probleem, want Johan is inderdaad ook iemand die houdt van de golfbaan. En als je daar dan staat, dan is een dergelijke tattoo misschien wel een extra handicap, dus dat doen we maar niet. Dat brengt mij. Bij het cadeau Johan, dat wij wel voor jou geregeld hebben. We hebben aan jouw collega's gevraagd, wat kunnen we? Waar kunnen we aan Johan een plezier mee doen en dames en heren we zijn weer aangekomen bij het serieuze gedeelte van mijn verhaal. Overigens wellicht ten overvloede. De plaatjes waren natuurlijk met AI gegenereerd. Denkt u nou niet dat dat allemaal het echte leven van Johan is, want voordat ik het weet, wordt mij dat voor de voeten geworpen? Nee, het voorstel van Johan aan zijn collega's is tekenend voor wie Johan is. Hij wil namelijk graag. Dat wij een met zijn allen een donatie doen voor in dit geval de organisatie Artsen Zonder Grenzen. En ik heb een oproep gedaan aan de gemeenteraad en wij hebben een opmerkelijk bedrag verzameld en ik wil jou hier graag Johan overhandigen. De cheque die daar het gevolg van is. Je mag hem naar zelf tevoorschijn. Namens de raad hebben wij een bedrag van € 1.000 geschonken.

Ja Johan, je ziet hier nog wel even. Nou, dat valt wel mee, ondergetekende dames en heren, gaat namelijk.

Een zevental entiteiten om ervoor te zorgen dat Johan niet langer dan strikt noodzakelijk hier moet blijven zitten en ook om ervoor te zorgen dat u allen die al deze verhalen moet aanhoren iets sneller bij de borrel bent. Ervan uitgaande dat er straks een drankje klaar staat. En het woord bevestigd? Dames en heren, oudgedienden, vrienden, familie en iedereen die geïnteresseerd is in Johan Janssen. En wie is dat niet? Er zijn mooie woorden gesproken door de

Door Dick van Ginkel. En daarmee wordt natuurlijk een klein beetje van het gras voor mijn voeten weggemaaid, maar er blijft nog meer dan genoeg over en we zijn al verrast in het verhaal van de burgemeester over iets wat ik in ieder geval 12 jaar dienend onder en met Johan nog niet wist. Namelijk dat er iets met een aap was. Ik kan u vertellen dat ik straks ook een aantal ontboezemingen ga doen die u een kant van de heer Janssen laten zien waar u niet direct op gerekend had. En sommige van die zaken die ik ga onthullen zijn misschien wel een beetje schokkend. Ik zeg het van tevoren maar even. De 7 partijen waar ik het woord voor voer, dat is GroenLinks, de VVD, D66 en de ChristenUnie, de coalitiepartijen aangevuld met het CDA, PvdA en onafhankelijk raadslid mevrouw Osinga-Tamming. Wij zijn net zoals de anderen natuurlijk Johan ongelooflijk dankbaar voor wat hij voor de raad heeft betekend. De voorgaande verhalen gingen eigenlijk over het leven van Johan en wat hij deed voor de driehoek en de draaischijf. Maar laten we eerlijk zijn, een griffier is er voor de raad. En hoe hartstochtelijk was Johan erin. Iedereen kan altijd bij Johan terecht voor een motie, voor een amendement en Johan legt dan allemaal uit hoe dat werkt. En niet alleen is hij er voor iedereen, maar ook voor ieder thema. En dat betekent dus dat het regelmatig kan gebeuren dat er iemand van partij X naar Johan komt met het verzoek om een motie op te stellen om bij dit voorstel naar links te gaan, terwijl tegelijkertijd een partij Y bij Johan aanklopt met het vriendelijke verzoek om naar beneden te gaan, of naar boven of naar rechts. En Johan kon dat allemaal verwerken. Hij hielp iedereen. Had zo nu en dan wel wat feedback, maar hij heeft ook het vermogen om genuanceerd te blijven en neutraal. Soms tot bloedens toe. En dat is een bijzondere, bijzondere kwaliteit. Vooral als je je realiseert, Dick van Ginkel liet het al zien, dat er hier iedere 4 jaar een nieuwe klas komt. Johan heeft 6 klassen gehad die hij allemaal geleerd heeft. Wat is een ronde tafel, wat is een debat, hoe moet je je daarin gedragen? Wat is een motie, wat is een amendement, wanneer wel, wanneer niet? En iedereen kon dus bij hem aankloppen. Ik heb er ook regelmatig gezeten. Een belangrijk deel van het politieke handwerk heb ik van Johan geleerd en in de loop van de tijd dat hij hier werkte is hij daar steeds harder aan gaan werken. Heeft cursussen voor ons georganiseerd, heeft het Nederlandse Debat Instituut daarvoor ingehuurd om ons het vak te leren. Hoe belangrijk is dat? En ik heb ook wel bij Johan gezeten, zwetend inderdaad naast zo'n motie. En dan kwam Johan op een bepaald moment met de vraag van, kun je mij in één zin uitleggen wat je eigenlijk wilt? Denk je even na en dan lukt dat en dan zegt Johan: Waarom vraag je dat dan niet? En dat doet hij dan op zo'n sympathieke manier dat je denkt, ja, hij heeft eigenlijk gelijk, waarom doe ik dat niet? En de volgende keer doe je dat dan ook. Dus op die manier neemt hij ons allemaal mee in het leren van het vak. En niet alleen binnen kantooruren, maar buiten kantooruren ook. Ik heb inmiddels afgeleerd om als ik een briljant idee heb dat onmiddellijk in een appje te storten of op de mail te zetten. Want Johan en ook zijn collega's zijn geneigd om zelfs midden in de nacht gewoon een antwoord te geven op iets wat je de wereld instuurt. En ik stel dat enorm op prijs, maar ik snap natuurlijk ook dat je wel eens een keer rust moet hebben. Er werd er net ook dikwijls aangegeven, Johan en ook zijn collega's hebben een heel groot luisterend oor en ook een brede schouder waar je kunt uithuilen als het weer eens niet goed gaat, als je wat te mopperen hebt op je collega's. En het mooie is dat Johan dan openstaat voor de pijn die je hebt, maar hij heeft ook altijd iets nuancerends. Hij zorgt ervoor dat je nadenkt over jouw eigen rol in dit hele verhaal. En hoeveel kunnen we daarvan leren? Zoals gezegd, hij heeft ook een belangrijke rol gespeeld in de vernieuwing van de lokale politiek. De eerste maaltijd van Zeist, de tweede maaltijd van Zeist, de inwonersadviescommissie, allemaal vernieuwingen waarbij de inwoner meer betrokken wordt bij de politiek. En we weten allemaal, iedereen die hier zit, weet hoe belangrijk het is om in deze tijd van polarisatie en een vergroting van de afstand tussen de inwoner en de politiek om dat weer bij elkaar te krijgen. En Johan is ook een hartstochtelijk fan van het Huis van de Politiek, met daarin een Kamer voor de Samenleving. En dat is iets wat we aan het ontwikkelen zijn en wat zeker nog doorontwikkeld moet zijn. Nou, naast al deze prachtige kwaliteiten hebben we ook in de loop der jaren ontdekt dat Johan best wel een sportief iemand is. Hij heeft, heb je die nog steeds, een sportieve auto? Nee, die heb ik niet. Was een auto waar je heel ingewikkeld in moest gaan liggen, waar ik met een schoenlepel weer uitgehaald moest worden. Maar tegenwoordig heeft hij, heb je die nog, een motor? Ja, de motor heeft hij wel. Ja, dat is ook sportieve kanten en elk jaar hebben wij als raad ook een afsluiting van het raadsseizoen en dan gaan we ergens naartoe. En dan wordt er vaak een spelletje gespeeld en dan zie je Johan ineens niet in zijn jasje, maar dan heeft hij een t-shirt aan en dan denk je, ah, deze man komt dus ook in de sportschool. En als je dan een potje met hem gaat jeu-de-boulen, dan merk je dat ook in Johan wel een trekje zit dat hij het leuk vindt om te winnen. Dat wil hij dan best wel. Gelukkig kies ik hem dan gauw in mijn team, want dan heb ik een grotere kans. Kortom, wij hebben hier in ons midden al die jaren een professional. Super gemotiveerd die voor iedereen openstaat die aardig is. En laten we eerlijk zijn, ook een mooie man is. Ik moest iets zeggen van mijn geliefde. En dit dames en heren is het moment. Voor 1 maart. Een mooi, een mooi Nederlands spreekwoord zegt: als iets te mooi is om waar te zijn, is het meestal niet waar. Er zijn uitzonderingen op de regel, hè? Dat

Maar ja. Is het echt zo'n lieve aardige man, helemaal onbesproken kinderen zitten daar. Dus ja, die. Ik heb het er een beetje moeilijk mee, maar het moet even Johan. Ik heb ook een paar beelden verzameld. Het begint natuurlijk met het beeld van Johan zelf. Kijk, dit is hem, zoals we hem allemaal kennen. Zo staat hij ook op de website van de gemeente en zoals gezegd we weten dat Johan een motor heeft en ik ben dus op zoek gegaan op internet om te kijken van kan ik ergens een plaatje vinden waar die motor te zien is? Jawel, dat plaatje hebben we gevonden. Nou, ik zie je en dan zie je al dat Johan ook iemand is die wel een beetje een hobby heeft. Er zit meer onder de oppervlakte dan je zou denken, dus ik heb een aantal van de IT-medewerkers ingeschakeld, hè? Eén van de dingen waar we hier allemaal mee worstelen, maar ik heb aan de IT'ers gewerkt. Ga eens wat dieper het internet in, ga eens wat meer in de duistere krochten kijken om te kijken wat we daar tegenkomen van de zaken die inmiddels gewist zijn. En weet u dat Johan een hele korte tijd een account heeft gehad op Instagram? Wij hebben de profielfoto van destijds gevonden. Nou, als je dit ziet, dan ga je toch een beetje anders over zo iemand denken. En dat had ook te maken met het cadeau. Want je gaat natuurlijk niet weg, Johan, zonder dat wij jou daar een cadeau voor willen aanbieden. En als je dan ziet dat deze eigenschappen ook in jouw leven, dan denk je, ja, wat zou nou een mooi cadeau zijn voor zo'n man, een man die sportief is en die ook wel wat ruigere trekjes heeft. Nou, wat zie je tegenwoordig in de sport? Al die sporters die zitten tot hier onder de tatoeages. Dus wij dachten, zou het niet een leuk idee zijn om het ze alle geld bij elkaar te halen om Johan een tatoeage aan te bieden? Jansen, Roks. Maar ja, toen ik aan Henk Schiefmag gevraagd had om even dit plaatje als voorbeeld op te sturen, dacht ik bij mezelf, ja, nou hebben we een probleem, want Johan is inderdaad ook iemand die houdt van de golfbaan. En als je daar dan staat, dan is een dergelijke tattoo misschien wel een extra.

Dat doen we maar niet. Dat brengt mij bij het cadeau, Johan, dat wij wel voor jou geregeld hebben. We hebben aan jouw collega's gevraagd: wat kunnen we, waar kunnen we Johan een plezier mee doen? En dames en heren, we zijn weer aangekomen bij het serieuze gedeelte van mijn verhaal. Overigens, wellicht ten overvloede: de plaatjes waren natuurlijk met AI gegenereerd. Denkt u nou niet dat dat allemaal het echte leven van Johan is, want voordat ik het weet, wordt mij dat voor de voeten geworpen. Nee, het voorstel van Johan aan zijn collega's is tekenend voor wie Johan is. Hij wil namelijk graag dat wij...

Een donatie doen voor in dit geval de organisatie Artsen Zonder Grenzen. En ik heb een oproep gedaan aan de gemeenteraad en wij hebben een opmerkelijk bedrag verzameld en ik wil jou hier graag, Johan, overhandigen. De cheque die daar het gevolg van is. Je mag hem zelf tevoorschijn halen. Namens de Raad hebben wij een bedrag van € 1.000 geschonken.

En, wij willen jou dus graag bedanken voor het feit dat je ons in deze gelegenheid.

Goedenavond allemaal en goedenavond, Johan. In het bijzonder, want vanaf nu staat deze avond in het teken van jou en jouw vertrek bij de gemeente Zeist. En dat vertrek, dat is best een beetje dubbel. Je gaat met pensioen en het is je gegund en je hebt het absoluut verdiend. Maar eerlijk gezegd, voor mij voelt jouw pensionering ook een beetje als de jaarlijkse belastingaangifte. Je weet dat het eraan komt. Je stelt het zo lang mogelijk uit. Je wil er niet aan denken, maar uiteindelijk ontkom je er niet aan. Dus Johan, vanavond ben je nog onze griffier en zo zwaaien we je ook uit, maar voor onze fractie ben je altijd veel meer geweest dan dat. In alle roerige momenten, of het nu het vertrek van Rooij was, de fusie met NDZ, of gewoon de dagelijkse hectiek, stond jij er als vaste steun. Je gaf ons overzicht, rust en hield ons bij de les. Dat maakte dat wij als fractie goed konden blijven functioneren, ook als het soms ingewikkeld werd. Daar wil ik je namens mijn fractie voor bedanken. Voor mij persoonlijk ben je de steunpilaar achter de schermen geweest. Degene die mij wegwijs maakte in het raadswerk, die altijd tijd maakte voor mijn soms onhandige vragen. En die ik zonder schaamte mocht storen. En dat kon altijd. Jij gaf mij meermaals het zetje dat ik nodig had en dat heeft voor mij echt een verschil gemaakt. En dat zegt in deze paar woorden bijna alles over jou. Ik zeg bewust bijna alles, want natuurlijk vergeet ik ook niet de gezelligheid buiten de vergaderingen. Een biertje drinken, de gesprekken over politiek en zeker over niet-politiek. Het samen lachen. Dat maakt de samenwerking niet alleen nuttig, maar ook leuk. Dit afscheid is dan ook zeker...

Ingewikkeld werd. Daar wil ik je namens mijn fractie voor bedanken. Voor mij persoonlijk ben je de steunpilaar achter de schermen geweest. Degene die mij wegwijs maakte in het raadswerk, die altijd tijd maakte voor mijn soms onhandige vragen en die ik zonder schaamte mocht storen. En dat kon altijd. Jij gaf mij meermaals het zetje dat ik nodig had en dat heeft voor mij echt een verschil gemaakt. En dat zegt in deze paar woorden bijna alles over jou. Ik zeg bewust bijna alles, want natuurlijk vergeet ik ook niet de gezelligheid buiten de vergaderingen. Een biertje drinken, de gesprekken over politiek en zeker over niet-politiek. Het samen lachen. Dat maakt de samenwerking niet alleen nuttig, maar ook leuk. Dit afscheid is dan ook zeker geen einde, maar hooguit een adempauze. Tijmen Visser, Bert van Oorschot en ik, we gaan je missen in al je rollen, maar we gunnen je van harte.

Rollen, maar we gunnen je van harte veel moois op je nieuwe pad. Volg je hart, dan volgt de rest vanzelf.

Johan, wat geef je een ambtenaar die na bijna 40 jaar met pensioen gaat? De tijden van het gouden horloge met de inscriptie zijn wel zo'n beetje voorbij. Bloemen dan? Niet erg origineel en het kweken van snijbloemen weten we nu is verre van klimaatvriendelijk te noemen. Een fles wijn dan? Als je deze met aandacht en vrienden leegdrinkt, heb je een geweldig moment. Maar daarna belandt de lege fles in de glascontainer. Nee, de fractie van ZeisterBelang is gaan brainstormen en wij kwamen uit bij iets wat blijvender is, namelijk een moermannetje. Een kunstwerk met verschillende thema's. We kozen voor jou, Johan, hoe kan het ook anders, de gewetensvolle ambtenaar die achter zijn bureau documenten stempelt. Na jouw pensionering ga je nog klussen bij andere griffies? En we hopen dat dit kunstwerkje een mooie plaats op jouw bureau krijgt en dat je nog eens aan ons mag denken en aan de tijden dat wij met elkaar de degens gekruist hebben over veiligheid van systemen, vergoedingen van buitengewoon raadsleden en de vorm en de uitvoering van raadsvoorstellen. Met dank voor bewezen diensten wil ik je hierbij de attentie van ZeisterBelang aanbieden, mede namens mijn buitengewoon raadsleden Gert van Ewijk en Niels de Kruijf. En Johan, het waren twee fantastische dagen. Ik ga natuurlijk wel laten zien. Ja, is goed.

Van het gouden horloge met de inscriptie zijn we wel zo'n beetje voorbij. Bloemen dan. Niet erg origineel en het kweken van snijbloemen weten we nu is verre van klimaatvriendelijk te noemen. Een fles wijn dan? Als je deze met aandacht en vrienden leegdrinkt, heb je een geweldig moment. Maar daarna belandt de lege fles in de glascontainer. Nee, de fractie van ZeisterBelang is gaan brainstormen en wij kwamen uit bij iets wat blijvender is, namelijk Moermannetje. Een kunstwerk met verschillende thema's. We kozen voor jou, Johan, hoe kan het ook anders, de gewetensvolle ambtenaar die achter zijn bureau documenten stempelt. Na jouw pensionering ga je nog klussen bij andere griffies? En we hopen dat dit kunstwerkje een mooie plaats op jouw bureau krijgt en dat je nog eens aan ons mag denken en aan de tijden dat wij met elkaar de degens gekruist hebben over veiligheid van systemen, vergoedingen van buitengewoon raadsleden en de vorm en de uitvoering van raadsvoorstellen.

Diensten wil ik je hierbij de attentie van Zeist de belang aanbieden mede namens mijn buitengewoon raadsleden Gert van Ewijk en Niels de Kruijf. En Johan, het waren twee fantastische dagen. Ik ga natuurlijk wel laten zien. Ja, is goed.

Oh, wat leuk, heel, heel erg. Laat is even kijken.

Dank je wel, Henny. Ik geef graag het woord aan Jan Bredius, NieuwDemocratischZeist. Ja Johan, we hebben twee overeenkomsten. We hebben allebei in Utrecht rechten gestudeerd en in dezelfde tijd, 1985-1986, en daarmee houdt de overeenkomst op. Jij bent geroutineerd, servicegericht, betrokken en jij hebt kennis van zaken. Hoe dan ook, je hebt het met mij en mijn fractie moeten doen en dat gaat je heel aardig af. Acht jaar lang plezierig.

En in dezelfde tijd, 1985-1986, en daarmee houdt de overeenkomst op. Jij bent geroutineerd, servicegericht, betrokken en jij hebt kennis van zaken. Hoe dan ook, je hebt het met mij en mijn fractie moeten doen en dat gaat je heel aardig af. Acht jaar lang plezierig samenwerken. Nou, Johan, je bleek in 1985 al behoorlijk wat ambities te hebben. Je koos de sociale dienst uit als je speeltuin. Je dacht: als ik het hier overleef, dan kan ik alles aan. Je was nog niet bezig met de driehoek, de draaischijf, voordat hier genoemd. Maar let op, van de drie deelnemers aan de draaischijf vertegenwoordigt de griffier wel de hoogste ingang, de gemeenteraad. Maar dat terzijde. Bij de sociale dienst bleef je tot maart 1998, dus net afgestudeerd in de rechten, maar je eindigde als hoofd juridische zaken. Van jongeman tot manager en daarna werd je hoofd bestuurszaken. Of zoals we dat in Zeist noemen, de man die controleert of de wethouders en raadsleden hun huiswerk wel netjes hadden gedaan. En zo'n schoolmeester hebben wethouders en raadsleden gewoon nodig. En toen kwam 2002, het duale stelsel. En wethouders mochten niet meer meedoen met stemmen in de raad en dat was behoorlijk wennen, alsof je de scheidsrechter van het veld haalt. En bij die stelselwijziging ontstond een nieuwe functie, de griffier, een functie die niemand kende. Niemand snapte: wat doet een griffier eigenlijk? Maar Johan dacht: ach, dat ga ik gewoon doen. En je deed het ook. De vuurdoop kwam bij de verkiezingen van 2002. Leefbaar Zeist leek de grootste te worden en dat was ongekend voor Zeist-begrippen. En Johan, die blijft rustig. Hij dacht: jongens, rustig aan. Ik ben hier de griffier, ik fix het wel. En je fixte het. En zes formaties later kan je de coalitiebesprekingen wel dromen. Maar Johan had ook te graag om te bemiddelen wanneer raadsleden fikse ruzies maakten. Dan kwam Johan met zijn bekende kalmte en zei: laten we even rustig blijven. De verhoudingen zijn nooit langdurig verstoord. Dat is een prachtige uitspraak, soort huwelijkstherapeut in het gemeentehuis, maar dan voor politici. Ja, er waren ook zware tijden: corona, Ruben en Julian, Anne Faber. Maar Johan wist de raad er doorheen te loodsen zonder dat iemand er politiek gewin uit probeerde te halen. Dat was wel zijn grootste verdienste: zorgen dat Zeist een beetje menselijk bleef, ook in de donkerste dagen. En natuurlijk waren er weer de verkiezingen, elke vier jaar weer. Een halve raad nieuwe raadsleden, elke keer weer raadsleden die verdwaalden in het gemeentehuis en dachten dat de griffier ook de conciërge was. Maar Johan hielp ze allemaal op weg met geduld, met humor en met een glimlach die zei: ik heb het al honderd keer gezien, maar doe maar alsof het nieuw is. Kortom, Johan, je hebt een indrukwekkend spoor achtergelaten van de sociale dienst tot de stoel naast de burgemeester, van juridische vaardigheden tot politieke smeerolie. Het is een prestatie van formaat. Je gaf leiding aan de Zeister lokale democratie en je deed het allemaal op jouw manier: rustig, zorgvuldig, met kennis en kunde en met een vleugje relativerende humor. Dus namens ons en iedereen dankjewel voor je jarenlange inzet, je geduld en je vermogen om kenmerkend in Zeist de verhoudingen niet langdurig te laten verstoren en raadsleden te helpen. En weet je wat het mooie is als mensen over...

In 1985 al behoorlijk wat ambities te hebben. Je koos de sociale dienst uit als je speeltuin. Je dacht: als ik het hier overleef, dan kan ik alles aan. Je was nog niet bezig met de driehoek, de draaischijf, voordat hier genoemd. Maar let op, let op, maar let op: van de drie deelnemers aan de draaischijf vertegenwoordigt de griffier wel de hoogste ingang, de gemeenteraad. Maar dat terzijde. Bij de sociale dienst bleef je tot maart 1998, dus net afgestudeerd in de rechten, maar je eindigde als hoofd juridische zaken. Van jongeman tot manager en daarna werd je hoofd bestuurszaken. Of zoals we dat in Zeist noemen, de man die controleert of de wethouders en raadsleden hun huiswerk wel netjes hadden gedaan. En zo'n schoolmeester hebben wethouders en raadsleden gewoon nodig. En toen kwam 2002, het duale stelsel. En wethouders mochten niet meer meedoen met stemmen in de raad en dat was behoorlijk wennen, alsof je de scheidsrechter van het veld haalt. En bij die stelselwijziging ontstond een nieuwe functie, de griffier, een functie die niemand kende. Niemand snapte: wat doet een griffier eigenlijk? Maar Johan dacht: ach, dat ga ik gewoon doen. En je deed het ook. De vuurdoop kwam bij de verkiezingen van 2002. Leefbaar Zeist leek de grootste te worden en dat was ongekend voor Zeistse begrippen. En Johan, die bleef rustig. Hij dacht: jongens, rustig aan. Ik ben hier de griffier, ik fix het wel. En je fixte het. En zes formaties later kan je de coalitiebesprekingen wel dromen. Maar Johan had ook te graag om te bemiddelen. Wanneer raadsleden fikse ruzies maakten, dan kwam Johan met zijn bekende kalmte en zei: laten we even rustig blijven. De verhoudingen zijn nooit langdurig verstoord. Dat is een prachtige uitspraak, soort huwelijkstherapeut in het gemeentehuis, maar dan voor politici. Ja, er waren ook zware tijden: corona, Ruben en Julian, Anne Faber. Maar Johan wist de raad er doorheen te loodsen zonder dat iemand er politiek gewin uit probeerde te halen. Dat was wel zijn grootste verdienste: zorgen dat Zeist een beetje menselijk bleef, ook in de donkerste dagen. En natuurlijk waren er weer de verkiezingen, elke vier jaar weer. Een halve raad nieuwe raadsleden, elke keer weer raadsleden die verdwaalden in het gemeentehuis en dachten dat de griffier ook de conciërge was. Maar Johan hielp ze allemaal op weg met geduld, met humor en met een glimlach die zei: ik heb het al honderd keer gezien, maar doe maar alsof het nieuw is. Kortom, Johan, je hebt een indrukwekkend spoor achtergelaten van de sociale dienst tot de stoel naast de burgemeester. Van juridische vaardigheden tot politieke smeerolie. Het is een prestatie van formaat. Je gaf leiding aan de Zeister lokale democratie en je deed het allemaal op jouw manier: rustig, zorgvuldig, met kennis en kunde en met een vleugje relativerende humor. Dus namens ons en iedereen dankjewel voor je jarenlange inzet, je geduld en je vermogen om kenmerkend in Zeist de verhoudingen niet langdurig te laten verstoren en raadsleden te helpen. En weet je wat het mooie is? Als mensen over twintig jaar terugdenken aan hun tijd in de raad, zullen ze zich niet meer de moties en amendementen herinneren, maar ze zullen wel zeggen: we hadden een uitstekende griffier, die heet Johan.

Johan Janssen. Met hem konden we altijd verder en was de oplossing nabij.

Nou beste Johan, en jou het slotwoord. Jeetje. Ik ben er helemaal beduusd van. Van wat ik vanavond allemaal gehoord heb, had ik dat jaren eerder geweten, was ik misschien nog wat langer gebleven, wie weet? Maar toch is het toch prachtig als je dat hoort op het moment van afscheid? Ik ben er echt heel erg beduusd van en dat ereburgerschap van Zeist, ja, dat had ik niet kunnen voorspellen. Dat maakt op mij echt hele, hele diepe indruk. Ik kijk even naar de klok en dan moet ik jullie vertellen dat de weddenschap afgelast is. Je weet het, de burgemeester weet het, want binnen de griffie hebben we altijd één weddenschap. We hebben een wisselbeker en we voorspellen altijd de eindtijd van de raadsvergadering en degene die het dichtstbij zit, die wint voor die maand die wisselbeker. En de volgende keer doen we het weer opnieuw. En ik had vanavond geschat 09.15u. Ik kan niet zo snel praten, ik ben geen Theo Ruis, dus dat gaat hem niet worden, dus het spijt me, jullie hebben al heel veel, heel veel over mij aan moeten horen en ik ga het vanavond niet over mij hebben, maar wel over anderen en over jullie ook vooral. Dus ja, ik wil toch wel de tijd nemen, dus als jullie dat niet erg vinden, dan begin ik gewoon. Het is, ik moet zeggen, het is best ook wel, ja, het is wel een heel bijzonder moment en ook wel emotioneel moment, dus ik hoop dat ik niet af en toe verdwaal in de tekst zoals ik jullie allemaal wel eens heb zien doen. Een keer eigenlijk als je ik probeer dat niet te doen, maar mocht het toch gebeuren, dan vraag ik vast dat jullie er rekening mee houden dat dit een bijzonder moment is, hè? Want na bijna 24 jaar, 23 en een half, neem ik afscheid als griffier van Zeist. En vanavond mag ik dan voor een keer iets zeggen. En dan zonder interrupties, moties van orde of spreektijd mensen. Daar ga ik vanuit, maar ik kijk naar rechts, want niet voor niks, want. Vraag, komt dat? Gelukkig hebben we een voorzitter die heel streng is. Het voelt onwennig. En ik ga er wel maximaal gebruik van maken. Ik heb het al gezegd. Ik citeer nu een raadslid. Wat denk ik weinig mensen nog? Wat zegt behalve Dineke en Roland? Ik citeer een raadslid. Ik kan het kort houden, maar ik ga het niet doen. Toen ik in 2002 begon als griffier, Jan heeft het er net al over gehad. Begon niet alleen ik aan iets nieuws, maar ook de lokale democratie zelf stond aan het begin van een nieuw tijdperk. De dualisering deed zijn intrede, een nieuw stelsel met gescheiden rollen van bevoegdheden voor raad en college. Ik heb het altijd gezien als een emancipatieproces voor de gemeenteraad die zich meer onafhankelijk ging maken van het college en met de griffier als aanjager. Dan kunnen jullie je vast wel voorstellen. Niemand van ons was daar nog bijna. Paul heeft nog wel een staatje meegemaakt, maar jullie kunnen je vast wel voorstellen dat dat tot heel wat wrijving en gedoe leidde. En daar zat die griffier mooi tussen. Dat was ik dus. Die dualisering, dat ging niet vanzelf en dat was zoeken, soms schuren en af en toe ook echt een kwestie van soms zelfs schreeuwende ruzie maken. Jullie kunnen het je nu niet meer voorstellen, misschien, maar er is een periode geweest dat we soms schreeuwend door de gangen gingen. En dan ze is niet de raad, maar wel de griffier met één of meerdere hoge ambtenaren. Nou, ik ben absoluut niet van het ruzie maken, dus jullie snappen wel dat het behoorlijk heftig was met de rollen moesten opnieuw worden ingevuld en de samenwerking tussen raad, college en organisatie die moest herontdekt worden. En ook de secretaris, ook de samenwerking met de secretaris en de burgemeester dacht ik niet vanzelf. Er waren spanningen, misverstanden en de oude reflexen die zaten heel diep. We kenden toen nog geen driehoek. Althans, we noemden dat niet zo. We hadden ook nauwelijks overleg en dat was zeker geen draaischijf. Terugkijkend waren die beginjaren spannend, maar ook heel leerzaam. Ze vormden de basis voor de cultuur die Zeist nu zo kenmerkt, een lokale democratie waarin het samenspel intern en extern centraal staat. En in Zeist doen we het samen. Dat is de cultuur van Zeist met respect voor ieders rol. Nou, de jaren daarna groeide de raad in zijn rol, hè, ondersteund door de griffie. En ook de vorm van het werk veranderde, want in die beginjaren ja, waren we als griffie vooral heel druk met papier. Zulke stapels papier, want alles ging op papier naar de raad. Wij zorgden dat er sets kwamen per commissievergaderingen voor de raad. Dat ging naar de repro en. Nou ja, de bodes die brachten dat dan op vrijdag thuis bij de raadsleden. Ja, Marcel heeft het nog meegemaakt die die zit te knikken. Ja ja, Laura, ook nog de oudgediende ondenkbaar nu ondenkbaar, nu vond stapels papier gingen we naar digitale vergadertools, livestreams. En ook overigens burgers die steeds mondiger en assertiever werden en ook steeds meer ruimte innamen in de vergadering van de raad. Ik heb als griffier 6 keer gemeenteraadsverkiezingen meegemaakt die in 2002 die overviel me gewoon. Joh, ik had het nog nooit meegemaakt. Er was een onafhankelijke. Het was een nieuwe fractievoorzitter van de VVD en dat werd uiteindelijk de grootste partij. Die had het ook nog nooit meegemaakt, dus wij hebben samen wat geëxperimenteerd en dat ging lang niet altijd goed. Maar 6 keer heb ik die verkiezingen mogen meemaken, de voorbereiding en dan die spannende uitslagenavond. Wie wint, wie verliest, wie blijft en van wie gaan we afscheid nemen? Ja, en dan het inwerkprogramma een goede start voor nieuwe raadsleden die de komende 4 jaar de vertegenwoordiging vormt van de inwoners van Zeist. Dat is echt een hartstikke belangrijke functie en dat is heel belangrijk om die een goede start te geven en altijd tegelijkertijd met dat inwerkprogramma de coalitieonderhandelingen 6 keer heb ik die mogen begeleiden. Ik heb altijd het vertrouwen gehad en gehouden van de raad om dat te mogen doen. 3 keer alleen maar de laatste daarna gelukkig samen met de gemeentesecretaris. Dat was zeker geen vanzelfsprekendheid, maar gelukkig hebben we dat wel zo kunnen doen, want dat is ook wel een hele steun in een hele lastige periode. Ook die veel vraagt, maar ook heel spannend is. Zeist staat bekend als een politiek rustige gemeente. Mijn collega's, die zijn heel vaak jaloers, maar onder dat oppervlak gebeurt veel. Niet alleen door verkiezingen verandert de samenstelling van de raad. Ik probeer het mijn collega's nieuwe collega's wel eens uit te leggen, maar eigenlijk heb je een stamboom nodig om te begrijpen waar al die partijen in de raad vandaan komen. Ik begin net voor mijn benoeming in 2002. Twee lokale partijen BIS en GZB BIS met een z overigens. Op zichzelf ook afsplitsingen van andere partijen gingen samen op en Leefbaar Zeist. En bij de gemeenteraadsverkiezingen met Leefbaar Zeist de één na grootste partij en dan plaats in het college. Daarna, in 2005 besloot de helft van Leefbaar Zeist uit de fractie te stappen. Hij ging door als het driemanschap. Een hele pakkende naam zei het dat het om twee mannen en één vrouw ging. Maar goed, de naam die bleef wel wel hangen, maar na de verkiezingen werd dat driemanschap Zeist.nu. Terwijl het restant van Leefbaar Zeist doorging als ProZeist. Kunt u het nog een beetje volgen? Ja, nou, dan ga ik door, dan ga ik door, want we zijn er nog lang niet. Toen in 2010 Dick had het er net ook al over won D66 de verkiezingen heel mooi. Meteen daarna begon de twee leden hun eigen fractie en die noemden zich Groene Democraten Zeist. En diffuseerde later weer met ProZeist en wat dat werd dan Nieuwe Democraten Zeist NDZ. Maar daar splitste zich op een gegeven moment weer iemand vanaf. En dat werd Zeister Belang. We zijn er nog niet, want de ontwikkelingen gaan door. Er zijn verkiezingen volgend jaar. Volgend jaar zullen GroenLinks en PvdA samen gaan in één fractie. En NieuwDemocratischZeist en Zeist.nu zullen dan samen de nieuwe partij Lokaal Zeist gaan vormen. Maar ja. Daar is nu alweer een nieuwe afsplitsing van, hè, Carlo? Ja, die stamboom van de politieke partijen in de raad van Zeist, die groeit weer verder en het bloeit steeds iets nieuws, soms onverwacht. Maar altijd met overtuiging. De namen veranderen, maar de idealen blijven en ondanks al die beweging is er één constante en dat is de goede sfeer, goede onderlinge verhoudingen. En als ik er even over nadenk, denk ik, er is eigenlijk nog een constante de griffier. Maar ja, vanaf vandaag gaat dat veranderen. Althans een andere griffier, maar ik ga ervan uit dat de situatie verder hetzelfde blijft. Wat op mij altijd een diepe indruk heeft gemaakt. Dat zijn die goede onderlinge verhoudingen en dat is iets wat Zeist echt bijzonder maakt. De verhoudingen tussen raad, college en organisatie zijn hier echt bijzonder goed. We kennen elkaars rollen en we vertrouwen elkaar ook als mens. Dat is niet vanzelfsprekend en echt iets om te koesteren. Dat is de Zeister cultuur. En met het opstellen van het manifest bestuurscultuur goed op weg naar beter hebben we vorige periode een poging gedaan om die goede omgangsvormen vast te leggen en ook voor de toekomst te borgen. In dat geheel speelt de driehoek. Hij is al een paar keer genoemd, ook door Jan de driehoek in Zeist wordt ook wel de draaischijf genoemd en die driehoek die speelt een belangrijke rol. De samenwerking tussen burgemeester, gemeentesecretaris en griffier is hier in Zeist niet alleen een overleg voor, maar het is echt een samenspel. Een plek waar we in gelijkwaardigheid en vertrouwen spreken over wat een democratie nodig heeft. Rust, ruimte, richting of soms juist even duidelijkheid. Hè, Joost heeft dat net ook genoemd. René, die zit daar. Het is echt een hele fijne samenwerking altijd geweest in de driehoek. Er zijn gemeenten waar die samenwerking stroever loopt. In Zeist is ze soepel, eerlijk en met respect voor elkaars rol. Daar ben ik trots op en vooral dankbaar voor hè? Joyce en René? Het was een plezier om zo met jullie samen te werken. Ik wil vanavond ook expliciet mijn waardering uitspreken voor de plaatsvervangend raadsvoorzitters. Dit zit daar Aline is net ook binnen gekomen. Floris Veenendaal heeft zich helaas af moeten melden vanwege gezondheidsredenen, maar ik weet dat hij thuis zit te luisteren, maar Floris, Aline en **** jullie hebben je ingezet voor het belang van de raad als geheel. Boven partijpolitiek, boven persoonlijke voorkeuren, jullie betekenis voor de raad en voor mij als griffier was groot. En ik weet jullie werk speelt zich veelal af achter de schermen. Ik hoop echt dat jullie van de raad de waardering krijgen die in mijn ogen ook echt verdient. En dan de raadsleden zelf. Ik wil mijn bewondering uitspreken voor jullie werk. Jullie zetten je in voor het belang van Zeist vaak naast een drukke baan, een gezin en andere verplichtingen. Dat vraagt tijd, energie en betrokkenheid en dat verdient respect. Jullie zijn het fundament van onze lokale democratie. En zonder jullie kan die niet functioneren. Dank voor jullie inzet, jullie idealen en jullie doorzettingsvermogen. Ik vond het een eer om bij te kunnen dragen aan jullie belangrijke werk. Vanavond hè? Het schiet op vanavond, vanavond wil ik ook een zorg delen, hè? Het is niet allemaal mooi waar we het over hebben, namelijk over de democratie niet in Zeist waar die sterk is, maar in de wereld om ons heen. We zien hoe democratische waarden onder druk staan, hoe wantrouwen groeit en hoe feiten en meningen soms door elkaar lopen. Daarom wil ik een oproep doen. Laten we de lokale democratie blijven versterken en werken aan het vertrouwen in die democratie. In Zeist doen we al heel veel om die democratie te stimuleren. Uitgebreide participatie, schoolbezoeken aan het gemeentehuis en jongerenraad, kinderburgemeester. In de driehoek hebben we ook trainingen politiek actief gegeven voor mensen die geïnteresseerd zijn in het raadswerk. Toch kan er meer in mijn ogen en de samenhang ontbreekt nog. Nou ben ik als griffier adviseur van de raad. En vandaag ben ik dat nog en in die rol adviseer ik de raad en ook het college overigens. Om na de verkiezingen dit programmatisch aan te pakken en een programma te starten ter versterking van de lokale democratie. Een programma waarin inwoners, jongeren, verenigingen en scholen meedoen waarin wordt gewerkt aan kennis, vertrouwen en betrokkenheid. Er zijn gemeenten waar dat nu al gebeurt. Ik heb daar wat informatie over verzameld en me graag beschikbaar om die te delen. Met personen, partijen, fracties die daarvoor geïnteresseerd zijn. Want als het elders kan, waarom kan dat dan niet ook in Zeist? De betrokkenheid en de basis zijn hier zeker aanwezig. Eerlijk gezegd zou dat het mooiste afscheidscadeau zijn dat jullie mij kunnen geven. En als dat, en als dat alsof het zo moest zijn, voelt het vanavond alsof de cirkel echt rond is.

Ben er echt heel erg beduusd van en dat ereburgerschap van Zeist.

Is nou ja, dat dat had ik niet kunnen voorspellen. Dat maakt op mij echt hele, hele diepe indruk. Ik kijk even naar de klok. En dan moet ik jullie vertellen dat de weddenschap afgelast is. Je weet het. De burgemeester weet het, want binnen de griffie hebben we altijd één weddenschap. We hebben een wisselbeker en we voorspellen altijd de eindtijd van de raadsvergadering en degene die het dichtstbij zit, die wint voor die maand die wisselbeker. En de volgende keer doen we het weer opnieuw en ik had vanavond geschat 09.15u. Ik kan niet zo snel praten, ik ben geen Theo Maassen, dus dat gaat hem niet worden, dus het spijt me, jullie hebben al heel veel, heel veel over mij aan moeten horen en ik ga het vanavond niet over mij hebben, maar wel over anderen en over jullie ook vooral. Dus ja, ik wil toch wel de tijd nemen, dus als jullie dat niet erg vinden, dan begin ik gewoon. Het is, ik moet zeggen, het is best, ook wel. Ja, het is wel een heel bijzonder moment en ook wel emotioneel moment, dus ik hoop dat ik niet af en toe verdwaal in de tekst zoals ik jullie allemaal wel eens heb zien doen. Een keer eigenlijk als je ik probeer dat niet te doen, maar mocht het toch gebeuren, dan vraag ik vast dat jullie er rekening mee houden dat dit een bijzonder moment is, hè? Want na bijna 24 jaar, 23 en een half, neem ik afscheid als griffier van Zeist. En vanavond mag ik dan voor een keer iets zeggen. En dan zonder interrupties, moties van orde of spreektijd mensen. Daar ga ik vanuit, maar ik kijk naar rechts, want niet voor niks, want. Vraag, komt dat? Gelukkig hebben we een voorzitter die heel streng is. Het voelt onwennig. En ik ga er wel maximaal gebruik van maken. Ik heb het al gezegd. Ik citeer nu een raadslid. Wat denk ik weinig mensen nog? Wat zegt behalve Dineke en Roland? Ik citeer een raadslid. Ik kan het kort houden, maar ik ga het niet doen. Toen ik in 2002 begon als griffier, Jan heeft het er net al over gehad. Begon niet alleen ik aan iets nieuws, maar ook de lokale democratie. Zelf stond aan het begin van een nieuw tijdperk. De dualisering deed zijn intrede, een nieuw stelsel met gescheiden rollen van bevoegdheden voor raad en college. Ik heb het altijd gezien als een emancipatieproces voor de gemeenteraad die zich meer onafhankelijk ging maken van het college en met de griffier als aanjager. Dan kunnen jullie je vast wel voorstellen. Niemand van ons was daar nog bijna. Paul heeft nog wel een staatje meegemaakt, maar jullie kunnen je vast wel voorstellen dat dat tot heel wat wrijving en gedoe leidde. En daar zat die griffier mooi tussen. Dat was ik dus. Die dualisering. Dat ging niet vanzelf en dat was zoeken, soms schuren en af en toe ook echt een kwestie van soms zelfs schreeuwende ruzie maken. Jullie kunnen het je nu niet meer voorstellen, misschien, maar er is een periode geweest dat we soms schreeuwend door de gangen gingen. En dan ze is niet de raad, maar wel de griffier met één of meerdere hoge ambtenaren. Nou, ik ben absoluut niet van het ruzie maken, dus jullie snappen wel dat het behoorlijk heftig was met de rollen moesten opnieuw worden ingevuld en de samenwerking tussen raad, college en organisatie die moest herontdekt worden. En ook de secretaris, ook de samenwerking met de secretaris en de burgemeester dacht ik niet vanzelf. Er waren spanningen, misverstanden en de oude reflexen die zaten heel diep. We kenden toen nog geen driehoek. Althans, we noemden dat niet zo. We hadden ook nauwelijks overleg en dat was zeker geen draaischijf. Terugkijkend waren die beginjaren spannend, maar ook heel leerzaam. Ze vormden de basis voor de cultuur die Zeist nu zo kenmerkt, een lokale democratie waarin het samenspel intern en extern centraal staat. En in Zeist doen we het samen. Dat is de cultuur van Zeist met respect voor ieders rol. Nou, de jaren daarna groeide de raad in zijn rol, hè, ondersteund door de griffie. En ook de vorm van het werk veranderde, want in die beginjaren ja, waren we als griffie vooral heel druk met papier. Zulke stapels papier, want alles ging op papier naar de raad. Wij zorgden dat er sets kwamen per commissievergaderingen voor de raad. Dat ging naar de repro en. Nou ja, de bodes die brachten dat dan op vrijdag thuis bij de raadsleden. Ja, Marcel heeft het nog meegemaakt die die zit te knikken. Ja ja, Laura, ook nog de oudgediende ondenkbaar nu ondenkbaar, nu vond stapels papier gingen we naar digitale vergadertools livestreams. En ook overigens burgers die steeds mondiger en assertiever werden en ook steeds meer ruimte innamen in de vergadering van de raad. Ik heb als griffier zes keer gemeenteraadsverkiezingen meegemaakt die in 2002 die overviel me gewoon. Joh, ik had het nog nooit meegemaakt. Er was een onafhankelijke. Het was een nieuwe fractievoorzitter van de VVD en dat werd uiteindelijk de grootste partij. Die had het ook nog nooit meegemaakt, dus wij hebben samen wat geëxperimenteerd en dat ging lang niet altijd goed. Maar zes keer heb ik die verkiezingen mogen meemaken, de voorbereiding en dan die spannende uitslagenavond. Wie wint, wie verliest, wie blijft en van wie gaan we afscheid nemen? Ja, en dan het inwerkprogramma een goede start voor nieuwe raadsleden die de komende vier jaar de vertegenwoordiging vormt van de inwoners van Zeist. Dat is echt een hartstikke belangrijke functie en dat is heel belangrijk om die een goede start te geven en altijd tegelijkertijd met dat inwerkprogramma de coalitieonderhandelingen zes keer heb ik die mogen begeleiden. Ik heb altijd het vertrouwen gehad en gehouden van de raad om dat te mogen doen. Drie keer alleen maar de laatste daarna gelukkig samen met de gemeentesecretaris. Dat was zeker geen vanzelfsprekendheid, maar gelukkig hebben we dat wel zo kunnen doen, want dat is ook wel een hele steun in een hele lastige periode. Ook die veel vraagt, maar ook heel spannend is. Zeist staat bekend als een politiek rustige gemeente. Mijn collega's, die zijn heel vaak jaloers, maar onder dat oppervlak gebeurt veel. Niet alleen door verkiezingen verandert de samenstelling van de raad. Ik probeer het mijn collega's nieuwe collega's wel eens uit te leggen, maar eigenlijk heb je een stamboom nodig om te begrijpen waar al die partijen in de raad vandaan komen. Ik begin net voor mijn benoeming in 2002. Twee lokale partijen BIS en GZB BIS met een z overigens. Op zichzelf ook afsplitsingen van andere partijen gingen samen op en Leefbaar Zeist. En bij de gemeenteraadsverkiezingen met Leefbaar Zeist de één na grootste partij en dan plaats in het college. Daarna, in 2005 besloot de helft van Leefbaar Zeist uit de fractie te stappen. Hij ging door als het Driemanschap. Een hele pakkende naam zei het dat het om twee mannen en één vrouw ging. Maar goed, de naam die bleef wel wel hangen, maar na de verkiezingen werd dat Driemanschap Zeist.nu. Terwijl het restant van Leefbaar Zeist doorging als ProZeist. Kunt u het nog een beetje volgen? Ja, nou, dan ga ik door, dan ga ik door, want we zijn er nog lang niet. Toen in 2010 Dick had het er net ook al over won D66 de verkiezingen heel mooi. Meteen daarna begon de twee leden hun eigen fractie en die noemden zich Groene Democraten Zeist. En die fuseerde later weer met ProZeist en wat dat werd dan Nieuwe Democraten Zeist NDZ. Maar daar splitste zich op een gegeven moment weer iemand vanaf. En dat werd Zeister Belang. We zijn er nog niet, want de ontwikkelingen gaan door. Er zijn verkiezingen volgend jaar. Volgend jaar zullen GroenLinks en PvdA samen gaan in één fractie. En NieuwDemocratischZeist en Zeist.nu zullen dan samen de nieuwe partij Lokaal Zeist gaan vormen. Maar ja. Daar is nu alweer een nieuwe afsplitsing van, hè, Carlo? Ja, die stamboom van de politieke partijen in de raad van Zeist, die groeit weer verder en het bloeit steeds iets nieuws, soms onverwacht. Maar altijd met overtuiging. De namen veranderen, maar de idealen blijven en ondanks al die beweging is er één constante en dat is de goede sfeer, goede onderlinge verhoudingen. En als ik er even over nadenk, denk ik, er is eigenlijk nog een constante de griffier. Maar ja, vanaf vandaag gaat dat veranderen. Althans een andere griffier, maar ik ga ervan uit dat de situatie verder hetzelfde blijft. Wat op mij altijd een diepe indruk heeft gemaakt. Dat zijn die goede onderlinge verhoudingen en dat is iets wat Zeist echt bijzonder maakt. De verhoudingen tussen raad, college en organisatie zijn hier echt bijzonder goed. We kennen elkaars rollen en we vertrouwen elkaar ook als mens. Dat is niet vanzelfsprekend en echt iets om te koesteren. Dat is de Zeister cultuur. En met het opstellen van het manifest bestuurscultuur goed op weg naar beter hebben we vorige periode een poging gedaan om die goede omgangsvormen vast te leggen en ook voor de toekomst te borgen. In in dat geheel speelt de driehoek. Hij is al een paar keer genoemd, ook door Jan de driehoek in Zeist. Driehoek in Zeist wordt ook wel de draaischijf genoemd en die driehoek die speelt een belangrijke rol. De samenwerking tussen burgemeester, gemeentesecretaris en griffier is hier in Zeist niet alleen een overleg voor, maar het is echt een samenspel. Een plek waar we in gelijkwaardigheid en vertrouwen spreken over wat een democratie nodig heeft. Rust, ruimte, richting of soms juist even duidelijkheid. Hè, Joost heeft dat net ook genoemd. René, die zit daar. Het is echt een hele fijne samenwerking altijd geweest in de driehoek. Er zijn gemeenten waar die samenwerking stroever loopt. In Zeist is ze soepel, eerlijk en met respect voor elkaars rol. Daar ben ik trots op en vooral dankbaar voor hè? Joyce en René? Het was een plezier om zo met jullie samen te werken. Ik wil vanavond ook expliciet mijn waardering uitspreken voor de plaatsvervangend raadsvoorzitters. Dit zit daar Aline is net ook binnen gekomen. Floris Veenendaal heeft zich helaas af moeten melden vanwege gezondheidsredenen, maar ik weet dat hij thuis zit te luisteren, maar Floris, Aline en Roland jullie hebben je ingezet voor het belang van de raad als geheel. Boven partijpolitiek, boven persoonlijke voorkeuren, jullie betekenis voor de raad en voor mij als griffier was groot. En ik weet jullie werk speelt zich veelal af achter de schermen. Ik hoop echt dat jullie van de raad de waardering krijgen die in mijn ogen ook echt verdient. En dan de raadsleden zelf. Ik wil mijn bewondering uitspreken voor jullie werk. Jullie zetten je in voor het belang van Zeist vaak naast een drukke baan, een gezin en andere verplichtingen. Dat vraagt tijd, energie en betrokkenheid en dat verdient respect. Jullie zijn het fundament van onze lokale democratie. En zonder jullie kan die niet functioneren. Dank voor jullie inzet, jullie idealen en jullie doorzettingsvermogen. Ik vond het een eer om bij te kunnen dragen aan jullie belangrijke werk. Vanavond hè? Het schiet op vanavond, vanavond wil ik ook een zorg delen, hè? Het is niet allemaal mooi waar we het over hebben, namelijk over de democratie niet in Zeist waar die sterk is, maar in de wereld om ons heen. We zien hoe democratische waarden onder druk staan, hoe wantrouwen groeit en hoe feiten en meningen soms door elkaar lopen. Daarom wil ik een oproep doen. Laten we de lokale democratie blijven versterken en werken aan het vertrouwen in die democratie. In Zeist doen we al heel veel om die democratie te stimuleren. Uitgebreide participatie, schoolbezoeken aan het gemeentehuis en jongerenraad, kinderburgemeester. In de driehoek hebben we ook trainingen politiek actief gegeven voor mensen die geïnteresseerd zijn in het raadswerk. Toch kan er meer in mijn ogen en de samenhang ontbreekt nog. Nou ben ik als griffier adviseur van de raad. En vandaag ben ik dat nog en in die rol adviseer ik de raad en ook het college overigens. Om na de verkiezingen dit programmatisch aan te pakken en een programma te starten ter versterking van de lokale democratie. Een programma waarin inwoners, jongeren, verenigingen en scholen meedoen waarin wordt gewerkt aan kennis, vertrouwen en betrokkenheid. Er zijn gemeenten waar dat nu al gebeurt. Ik heb daar wat informatie over verzameld en me graag beschikbaar om die te delen. Met personen, partijen, fracties die daarvoor geïnteresseerd zijn. Want als het elders kan, waarom kan dat dan niet? Ook in Zeist de betrokkenheid en de basis zijn hier zeker aanwezig. Eerlijk gezegd zou dat het mooiste afscheidscadeau zijn dat jullie mij kunnen geven. En als dat, en als dat alsof het

Voelt het vanavond alsof de cirkel echt rond is. In mijn eerste termijn als griffier kreeg ik dus te maken met een afsplitsing, hebben we het al over gehad, die van Leefbaar Zeist was behoorlijk heftig. Maakte dat ook voor het eerst mee en vanavond in mijn laatste raadsvergadering ook.

Griffier kreeg ik dus te maken met een afsplitsing, hebben we het al over gehad, die van Leefbaar Zeist was behoorlijk heftig. Maakte dat ook voor het eerst mee en vanavond in mijn laatste raadsvergadering ook. Van de eerste tot de laatste dag zij. Die blijft in beweging. Maar dat is niet de enige reden waarom ik dat zo voel van die cirkel die rond is, want vanavond hebben jullie ook besloten over de nieuwe verordening van de geld terugregeling. Zonder verdere discussie aangenomen, die regeling die ligt mij bijzonder aan het hart. Want voor ik griffier werd, werkte ik bij de sociale dienst van Zeist. Jullie hebben het al gehoord, daar mocht ik destijds meewerken aan het ontstaan van deze regeling. De eerste minimaregeling in de gemeente Zeist. Ik hielp bij het opstellen van die eerste verordening. Ik hielp, dat is ontboezeming, bij het programmeren van de software voor de uitvoering. Daar heb ik ook nog een tijd gedaan. En dat is het mooiste verhaal bij het aannemen van de persoon die die regeling moest gaan uitvoeren. Want die persoon, het was een dame, een jongedame, die wij daarvoor aangenomen hebben, die ontving een uitkering van de sociale dienst en dankzij de geld terugregeling kon haar uitkering worden beëindigd en na het volgen van een opleiding, die ze van ons mocht volgen, begon zij een loopbaan bij de sociale dienst zelf, een loopbaan die ze tot mijn trots nog steeds voortzet in Zeist en nu bij de regionale sociale dienst. En dat is waar beleid over moet gaan, niet over regels op papier, maar over mensen die kansen krijgen van afhankelijkheid naar zelfstandigheid en van ontvangen naar bijdragen. Daar gaat het om. Dan wil ik nog aan wat mensen mijn dank uitspreken. Ik heb jullie al genoemd, wel aan de raad. Dank voor jullie inzet, betrokkenheid en humor. Jullie hebben mij altijd het gevoel gegeven dat we het samen delen, dat de raad niet alleen een orgaan is, het hoogste orgaan van de gemeente, maar de gemeenschap van mensen met hart voor Zeist en aan het college. Die ik overigens allemaal nog ken als raadslid, sommigen maar kort, maar toch. Aan het college dank voor de fijne en open samenwerking, voor het luisteren en blijven zoeken naar verbinding. Ook als jullie denken van wat wil die raad nou toch genoeg? Kan dat nou, want dat kan toch helemaal niet zo. Wat? Want in Zeist doen we het samen. Dat is waardevol en zeldzaam en aan de ambtelijke organisatie. Er zitten een aantal collega's met René op zijn vaste plek op de bank. Linksachter. Jullie zijn de stille kracht van Zeist, betrouwbaar, deskundig en met hart voor de publieke zaak. Ondanks onze verschillende rollen, hè? De griffie is niet echt onderdeel van de ambtelijke organisatie. Heb ik jullie altijd gevoeld, meegemaakt als echte collega's. Dank voor de samenwerking en dat ik altijd op jullie mocht rekenen. Jullie werk is vaak onzichtbaar, maar onmisbaar. Aan de werkgeverscommissie. Mijn grote dank voor de betrokkenheid, het vertrouwen en de steun door de jaren heen. Jullie hebben niet alleen ogen gehad voor mijn rol, maar vooral ook actief meegedacht over de ontwikkeling van de griffie. Dankzij die steun was het mogelijk om te bouwen aan een team dat zowel kwalitatief als kwantitatief sterk is. Een team dat ik met trots mag overdragen aan Eva, mijn opvolgster. Aan mijn team van de griffie zelf, een deel daar en een deel hier. Jullie zijn onmisbaar. Ik ben trots op jullie betrokkenheid, jullie humor en het feit dat we, hoe druk het ook was, altijd bleven lachen. Jullie zijn niet alleen collega's, maar ook bondgenoten in het versterken van de lokale democratie. En tot slot aan mijn kinderen, Thomas en Nina, hoi, ik zie de schrik opeens. Jullie hebben mij vaak moeten missen, omdat de gemeenteraad altijd voorging, maar desondanks, misschien wel dankzij, zijn jullie opgegroeid tot prachtige volwassenen. De cirkel lijkt rond. Van mijn eerste stappen bij de sociale dienst, bij de eerste jaren van de dualisering tot vanavond hier in deze raadzaal. Ik vertrek met vertrouwen in de mensen, in de raad, in het college en in de democratie van Zeist. Veel vertrouwen heb ik ook in mijn opvolgster Eva Lemaire. Beste Eva. Die driehoek als draaischijf, dat is typisch iets van Zeist. Iets wat volgens mij gekoesterd moet worden en om jullie daarbij te helpen bied ik jou hierbij symbolisch, jullie raden het nooit, ik heb voor jou een draaischijf. Hij is van glas, dus breekbaar. Hij moet gekoesterd worden. Mijn tijd als griffier van Zeist zit erop.

En mocht er binnenkort weer een nieuwe partij ontstaan, of één of twee of drie of zo, dan zal ik stilletjes glimlachen en denken van die democratie in. Zij is die die groeit door. Dank jullie wel.

Dank je wel, Johan, vind je het prachtige woorden? Ja