Afhandeling bezwaarschrift tegen vastgesteld Mobiliteitsplan

Vervolgens behandelden we agendapunt 12: de afhandeling van het bezwaar tegen het mobiliteitsplan. De heer Van Ginkel, alstublieft.

Voorzitter, dank u wel. Ik heb een korte verklaring. Ik beschik over een tekst van één A4, maar ik kijk nu naar de griffier. Ik zal ervoor zorgen dat deze tekst via de griffier bij u allen terechtkomt. Nu zal ik de inhoud ervan gedeeltelijk uit mijn hoofd samenvatten. In het presidium is besproken dat het raadsvoorstel, zoals het nu voor ons ligt, de Raad vraagt om het advies van de bezwaarcommissie te bevestigen. Dit zijn juridische formuleringen en, hoewel er veel juristen in de zaal zijn, is het riskant om te stellen dat juridische discussies niet altijd de inhoudelijke problemen oplossen. Daarom heeft het presidium gevraagd om in gesprek te gaan met de indieners, Stichting Beter Zeist. Jan Bredius en ik hebben dit gesprek, samen met Roland Benen en twee juristen van de gemeente, vorige week gevoerd. Ik wil hier kort verslag van doen, zoals ook aan Stichting Beter Zeist is toegezegd. Het belangrijkste punt vanuit juridisch oogpunt is dat u een bezwaar heeft ingediend tegen iets waarbij de bezwaarprocedure niet onafhankelijk is. Bovendien was u ook te laat. Dat is natuurlijk teleurstellend voor u als partij in de samenleving. De eigenlijke vraag die Stichting Beter Zeist naar voren heeft willen brengen, is dat zij het hebben gemist dat er bij het mobiliteitsplan geen formele zienswijzeprocedure is gevoerd. Zij stellen dat een zienswijzeprocedure hen houvast biedt om te begrijpen wat het college daadwerkelijk doet met alle ingediende bezwaren. Het geeft hen een vorm van bestuurlijke focus en zekerheid, zodat zij weten waar zij iets gewonnen of verloren hebben. Wat de Raad echter heeft gedaan, is dat wij met het vaststellen van het mobiliteitsplan ook hebben ingestemd met de verwerking van alle bezwaren en ideeën die naar voren zijn gekomen, meer dan 1200 in totaal. Voor een partij als Stichting Beter Zeist voelt dit, in hun eigen woorden, een stuk minder zeker. Wij hebben aangegeven dat wij verwachten dat de Raad dit raadsvoorstel vanavond zal goedkeuren. Maar het is ook belangrijk om te vermelden wat het inhoudelijke punt achter het formele bezwaar was. Dat hebben we bij deze gedaan. We hebben vastgesteld dat er van hun kant geen wantrouwen is dat er niet goed zou worden omgegaan met alle ingediende bezwaren. Het zoeken naar houvast is iets wat zij, samen met anderen, in de volgende fase zullen moeten doen. We dachten dat het goed was om dit hier te melden en kijken wat dat betreft ook naar het college en naar onszelf om in de volgende fase van de uitvoering van de mobiliteitsplannen daar goed aandacht aan te besteden en de participatie een impuls te geven. Ik stel voor dat de verklaring in zijn geheel wordt opgenomen bij de stukken. Met dat gezegd te hebben, dank ik u, voorzitter.

Hartelijk dank voor de verklaringen over het voorafgaande werk. Het behandelen van een bezwaar tegen de zeden van de Raad vereist ook dat er een verklaring wordt gegeven, omdat daarin een vorm van genoegdoening schuilt voor het ongenoegen dat tijdens het traject is opgelopen. Er zijn anderen die het woord over dit onderwerp willen voeren. Nee, er is dus een bepaalde lijn die we naar de toekomst toe niet hoeven te bespreken vanavond, maar die in de praktijk zijn vervolg zal krijgen als het gaat om het ontwikkelen van participatie in andere fasen dan de beleids- of voorbereidende fase. Maar in de uitvoeringsfase zullen we dus afstand doen van het bezwaar tegen het mobiliteitsplan. Dank u wel.