Opening vergadering door de voorzitter, mededelingen en vaststellen van de agenda

Dames en heren, hartelijk welkom. Ik open de openbare raadsvergadering. Laten we even inventariseren wie er ontbreekt, maar ik denk dat we voltallig zijn. Klopt dat? Zijn de fracties voltallig? Ja, dat is mooi; dan zijn we met 33 raadsleden. Ik wilde eigenlijk nog twee mededelingen vooraf doen. Ten eerste, er is een tekst van artikel 1 van de Grondwet op de muur. Onlangs heeft de Eerste Kamer zich in tweede lezing uitgesproken over een wijziging van dit artikel. De tekst wordt verrijkt. Omdat de tekst zowel hier als beneden staat, gaan we hem op twee plekken aanpassen in de komende weken. Maar dan bent u ervan op de hoogte, en dan staat het weer zoals we het graag willen hebben. Ten tweede, afgelopen week mocht ik mijn ambtsjubileum vieren, en daar heeft u bij stilgestaan, want u heeft allerlei vriendelijkheden naar mij toegestuurd. 30 jaar burgemeester, ik schrik als ik het uitspreek, eigenlijk, maar u bent heel vriendelijk geweest met kaartjes, bloemen, appjes en dergelijke, en ook vanavond, zo bij de rondgang, dus daar wil ik u heel hartelijk voor bedanken. Door uw reactie houd ik de moed erin, laat ik het zo formuleren. Dus, nou, dan kijk ik even samen met u naar de agenda. We hebben 8 agendapunten. Is er iemand die iets over de agenda zou willen opmerken? De heer Van Nieuwstadt?

Dank u wel, voorzitter. Het is een wat ingewikkelde situatie, omdat u zojuist een klein beetje het gras voor mijn voeten hebt weggemaaid. Maar ik wil toch van de gelegenheid gebruikmaken, voorzitter, om namens alle partijen in deze gemeenteraad een extra agendapunt in te lassen tussen agendapunt één en twee, om even iets te zeggen tegen iemand die zeer onlangs zijn ambtsjubileum heeft gevierd.

Ik wilde eigenlijk de agenda niet veranderen, maar ja, ik ga. Ik ga er niet over. U, als gemeenteraad, gaat erover, dus zo gaan we het doen. Dan kan de agenda worden vastgesteld en een agendapunt ertussen geplaatst. Ik geef het woord aan de heer Roel van Nieuwstad.

Dames en heren, hier aanwezig, en dames en heren die via de radio, televisie of het internet meeluisteren of -kijken, vandaag staan we even stil bij de mijlpaal dat onze burgemeester, Koos Janssen, inmiddels 30 jaar, 8 dagen en twee uur het burgemeestersambt bekleedt. Dit begon in januari '93 in Bunnik, gevolgd door een overstap naar Soest in 2000, en in 2006 kwam Koos Janssen naar Zeist. Het burgemeestersambt vergt veel van een mens. In de wekelijkse column in de Nieuwsbode kunnen we duidelijk volgen wat onze burgemeester allemaal doet voor onze samenleving, en dat dwingt groot respect af. Hij doet dat ook graag samen met de samenleving, en het is mede dankzij zijn passie voor die samenwerking dat Zeist landelijk op de kaart staat als een gemeente die het lef heeft om experimenten uit te voeren, zoals bijvoorbeeld met de inwonersadviescommissie, waar wij allemaal goede herinneringen aan hebben. Het burgemeestersambt beperkt zich ook niet tot kantooruren. Volgens mij staat onze burgemeester altijd op de achtergrond aan. En hij doet dat al 30 jaar met aanhoudende, niet aflatende inzet. Wij weten allemaal hier in deze raad hoezeer hij betrokken is bij inwoners die lijden als gevolg van zeer ernstige incidenten in de samenleving. En op dat moment toont hij zich een ware burgervader. Onze burgemeester is er voor iedereen: benaderbaar, warm, menselijk. Hij doet gewoon zijn boodschappen in het dorp. Voor zijn talloze bezoekjes in het dorp stapt hij het liefst op de fiets. En in de zomer gaat hij gewoon op een trapje staan en maait hij zijn eigen heg. Kortom, hij is een gewoon mens gebleven, maar wel een professional. Als voorzitter van deze raad zet hij zich in voor een ontspannen sfeer, maar wel met respect voor de regels en voor het fatsoen. En hij kan stevig ingrijpen als dat nodig is. Hij draagt ons ook op om gezamenlijk die verantwoordelijkheid te dragen en om elkaar aan te spreken als wij zo nu en dan, bij wijze van uitzondering, de inhoud iets vergeten en iets te veel op de mensen spelen. Zoals een goed burgemeester betaamt, staat hij echt boven de partijen. Het blijft mij verbazen dat in de media bij een burgemeester of wethouder over het algemeen wordt aangegeven bij welke partij hij of zij hoort. En ik vind het een buitengewoon goed teken dat ik veel inwoners spreek die eigenlijk niet goed weten bij welke partij onze burgemeester zit. En je kunt het al dan niet met hem eens zijn. Kortom, dames en heren, onze burgemeester is een grote man, alhoewel... Twee weken geleden was Koos bij de nieuwjaarsreceptie van de brandweer. En daar moest hij wel even iets kwijt. U moet weten dat bij die jaarlijkse receptie bij de brandweer elk jaar een grote groepsfoto wordt gemaakt. Daarop staan al die brandweermannen en -vrouwen in hun beroepsoutfit stoer als één grote groep, en midden daartussen staat Koos. Bij de laatste versie van die foto werd Koos geflankeerd door de twee allergrootste, allerstoerste mannen van het brandweerkorps, en die twee mannen gingen op het moment dat de foto genomen werd ook nog even op hun tenen staan. Dat vond Koos wel een beetje jammer. En het is die humor die toch ook tekenend is voor onze burgemeester. Dames en heren, alle gekheid op een stokje: menselijke grootheid meet je niet in centimeters, maar in de inzet van hart en ziel. Dat hebben we gezien bij de manier waarop Koos zich heeft ingezet voor en de begeleiding bij de inwonersadviescommissie. Als je het voor elkaar krijgt dat Zijne Majesteit de Koning tot tweemaal toe in Beukbergen op bezoek komt om oprecht geïnteresseerd met de inwoners te praten, dan is er maar één conclusie mogelijk: dan ben je een hele grote. Dus, concluderend, namens alle partijen in deze gemeenteraad feliciteer ik de burgemeester met het behalen van deze mijlpaal plus 8 dagen, en we zijn hem zeer dankbaar dat hij het grootste gedeelte van die periode heeft doorgebracht samen met ons in dit prachtige dorp. Dankjewel, Koos. En dames en heren, om deze gelegenheid extra luister bij te zetten, is het zo dat straks in de nazit van deze vergadering, beneden, onder het genot van een glaasje jus d'orange, er een muzikaal intermezzo zal zijn, georganiseerd door niemand minder dan onze onvolprezen vicevoorzitter, [naam van de vicevoorzitter], van Ginkel. Dus ik roep alle aanwezigen op om bij dat moment aanwezig te zijn en ook mee te doen. En daarvoor dank ik u nu alvast.

Ja, beste mensen, u verrast mij zeer, en u mag weten dat ik er eigenlijk ook niet zo van houd. Maar Roel heeft het namens jullie zo aardig gezegd dat ik het toch heel sympathiek vind. Dus heel veel dank. Ik werk graag nog een tijdje door.